De gedichten. Deel 3

[p. 456]

Op een kruyer in de wandeling Jan Gort genaamd om dat hy dit woood altyd in zyn mond had en zyn geld Gort noemde.

Jan Gort die eertyds Jong en vlug
Sint Andries kruis^* droeg op zyn rug,
Schoon hy geen ridder is geslagen;
Zet nu zyn Gortpot op zyn waagen,
En kruijt ze zonder veel gedruis
De keuken in, in 't Mannnenhuis.
Zyn overig Gort zet hy op renten.
Nu eet hy mooglyk Gort met krenten,
Tot dat de dood hem, hoop ik, kruijd
Den Hemel in, 't Oudmanhuis uit.

Dit onwaar bevonden zynde, kreeg de Verbaaler, die ook een vaers op zekere straatloopers verzocht bad, dit vaersje.

'k Bedank u vriend de makelaar,
Jou wisjewasjes kakelaar,
Kom my eens weer om vaersjes bruien,
't Zy op Jan Gort, of op Jan^* Uijen,
Straatsvaerder op het schip de zalm;
'k Zal dan uit wraak door Kees den talm
U, en uw wyf zo laaten plaagen,
Met koek en neuten alle dagen,
Dat ge altyd moet op schildwacht staan,
En hem van deur en venster slaan,
Kom my niet meer van vaersjes spreeken,
Maar gaa Jan Gort vergiffnis smeeken.

* Het Hennepzeel.

* Bekende Straatloopers.

[p. 457]

 

Die ik dit volgend vaers vereer,

 

Tot recreatie van zyn eer.

Volgens beter Berigt.

De Ridder van Sint Andries kruis,
Jan Gort, is niet in 't Mannenhuis.
Jan Gort vertrouwt geen Gort op renten.
Hy eet wel gort. maar zonder krenten.
Hy telt de Gorten dien hy spaart
Liefst zelf in 't hoekje van den haart.
En niemant zal zyn Gortpot kruijen,
Voor dat de dood hem uit komt luijen.