Open dichtwoord op de levensvreugde

[p. 54]

Aan de bruine broeder

God gaf je mooie ogen en veel te min vertrouwen.
Hij gaf je slanke handen, sluwe woorden,
een sterk geloof, waarvan vage accoorden
de vreemdeling op nevelen doen bouwen.

De blanke ziet je glimlach en je eerbied,
en dwaalt dan tussen broederschap en schroom
(en weegt de goudwaarde van deze droom...)
en gist, of je naar hem op, of op hem neer ziet.

Ach, bruine broeder, help de blanke blank zijn.
Leer hem zijn gouddrift af en denk niet boos.
Het leven tussen ons ìs al zo loos -
laat er wat overeenkomst en wat dank zijn.