Open dichtwoord op de levensvreugde

[p. 25]

[Er zijn gerechten, die wij eenzaam proeven.]

Er zijn gerechten, die wij eenzaam proeven.
De smaak wordt bitter en de schotel is te groot.
Het zwijgen zal ons luid en diep bedroeven,
alsof de grote hand met leegte ons overgoot.
En toch! zou straks de glimlach bij ons toeven,
- we zouden weten, als hij ons die schotel bood:
‘Er zijn gerechten, die wij eenzaam proeven’.