Open dichtwoord op de levensvreugde

[p. 6]

[Zij plukt seringen voor me, in de tuin]

Zij plukt seringen voor me, in dezelfde tuin
als mensenlevens-lang geleden.
De eerste lente, met diezelfde geur
en vogels zingend in het groene heden:
gedachten-vijver in mijn holle hand.

De ogen laven zich aan 't teder lichten,
de glazen diepte van het jonge blad.
'k Word klein. Een duimeling, vol wilde zangen,
vol spetter-juichen in een vogelbad
en 't klok-gebeier uit mijn kinderland.

Er gaat geen vogellied verloren:
wij worden ieder uur geboren.