Christelijcke en vermakelijcke gesangen

(1647)–Franciscus de Laat– rechtenstatus


Liedeken, Stemme: Die mindt die lijdt veel pijn. ICk decke vast den brandt Die ick soo menighmael van Cupido heb geleên: Eylaes! mijn swacke handt Verdrijft in 't minste niet mijn suchten en gheween, VVant al is 't dat ick wel doe mijn best,
[pagina 219]
't Is om niet ghedaen, 't komt doch alles uyt op 't lest. 2.[regelnummer] Hoe qualijck is 't om doen? In 't vyer van 't bittre wicht en seer schadelijck fenijn Een jeudigh hert te voên, En te toonen oyt een vriendelijck aenschijn? 't Kan niet zijn, men blijft in eenen standt, Tot dat de pylen al zijn gantschelijck verbrandt. 3.[regelnummer] Het vyer vonckt in het hert, En hoe men sich oock veynst, in 't aensicht blijft nochtans Een vonck van bittre smert, Die onse sin vervalscht, en berooft van betre kans: Alsoo dat, wat dat men doet of laet, Altijdt is een pyl of twee die ons verraedt.