Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 214]

Liedeken,

Stemme: Lest was ick met mijn Rosemond.

LEst als de Herderin Diaen
Met Phyllis nae het veldt soud gaen,
Daer Amaril en al de rey
Haer vrolijck maeckten by de Mey,

Die Pan niet verde van het strandt

Tot lof van Thetis had gheplant;
VVas op die tijdt een yeder een
Van alle kanten op de been.

De menschen liepen uyt de Stadt

En volghden al het selfde padt.
De konst-godinnen al ghelijck

[p. 215]

 

Verlieten oock haer çierlijck Rijck.

4.

Apollo selfs die nimmermeer

 

Hem laet verlocken door het weer

 

Als in de beste tijdt van 't jaer,

 

Laet hem met Pallas vinden daer.

5.

Een yeder een die was belust

 

Te sien wat daer was toe-gherust,

 

Daer al de Herders van het veldt

 

Haer hutten hadden neêr ghestelt.

6.

De een dacht op een soet gheluyt,

 

Op Clavecymbal, Veel of Luyt,

 

De ander op een Pastorael

 

Ghemaeckt in d'een of d'ander tael.

7.

Maer die het hier op had ghemunt,

 

Die wierdt al vry noch meer vergunt,

[p. 216]

 

Een yeder was ghenoegh verheught

 

Al nae de wyse van de jeught:

8.

VVant d'eene voor en d'ander naer,

 

Die kreegh daer haest een wederpaer.

 

Die 't noyt en hadt ghehadt in 't sin

 

VVierdt haest bevanghen van de Min.

9.

Schoon Tryntje die al langhe tijdt

 

Van moye Melis was ghevrijt,

 

Die sloegh de koop toe oock juyst toe.

 

Het vryen gingh ick weet niet hoe.

10.

Verweende Floris die in 't veen

 

Gheloopen had een blaeuwe scheen,

 

Die raeckten oock doe aen de meydt,

 

Om dat hy 't daer had aen-gheleyt.

11.

Daer boven noch een grooten hoop

[p. 217]

 

Die maeckten t'samen daer de koop.

 

Een yeder sey die vryen wil

 

Die stae ten minsten nu niet stil.

12.

VVy zijn nu op het rechte padt,

 

Het gaet al of het voeten had.

 

Die nu niet weet een soet bedryf,

 

Raeckt noyt fijn leven aen het wijf.

13.

Maer 't gingh ghewisch al reedlijck an;

 

De meeste hoop bleef aen de pan.

 

Het was al Bruyloft voor en naer

 

De tijdt van een volkomen jaer.

14.

Daer gingh niet eene weeck voorby

 

Of Pan die raeckten aen den bry.

 

Amphion door sijn soet accoort

 

VVierdt garen over al ghehoort.

[p. 218]

15.

Geen Feest en wierdt ten eynd gebracht

 

Daer Orpheus niet wierdt groot gheacht.

 

Iae yeder Feest had dese dry;

 

En noch de gantsche Nimphen ry.