Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 199]

Liedeken,

Stemme: Que ceste brune est parfaicte.

HEeft dan Rosemond vergeten
Al de soete vryery?
Laetse Thirsis in de ly?
VVilse van sijn smert niet weten?
En achtse niet het soete wicht
De ghever van de minne-plicht?

't Gheen sy plaght soo veel te achten,

Is dat van soo kleynen kracht
Dat het van haer werdt veracht?
Daer een Minnaer vol van klachten
Haer gantsche daghen smeeckt en vleyt,

[p. 200]

 

En sich tot dienstbaerheyt bereyt.

3.

Soo hy niet een uur kan leven

 

Van haer vriendelijck ghesicht,

 

Laetse eenmael van haer licht

 

Hem maer eenigh voedtsel gheven:

 

Soo sal hy in sijn grootste druck

 

Noch spreken van een soet gheluck.

4.

Hy sal Rosemonde roemen

 

Soo langh als hy leven heeft.

 

Als het leven hem begheeft

 

Sal hy hare wreetheydt noemen;

 

En segghen dat sijn graf-ghedicht

 

Van Rosemonde is ghesticht.