Christelijcke en vermakelijcke gesangen
(1647)–Franciscus de Laat–
Auteursrechtvrij
[pagina 152]
| |
Die yeder een tot vreughde leyt.
2.[regelnummer]
De Musen van Pernassitop
Te samen aen-ghedreven,
Die hieven hare stemmen op,
Om sulcken lof te gheven,
Die u als thiende van 't ghetal
De eerst soud stellen van haer al.
3.[regelnummer]
VVat soud mijn konst-Godinne doen?
Sy schiep daer in behaghen,
VVant soo wel eer in 't eerste groen
Haer dienst was op-ghedraghen
Aen veele Nimphjes van het wout,
Die met haer Herders zijn ghetrouwt.
| |
[pagina 153]
| |
4.[regelnummer]
't Betaemde dat ghy soete Maeght
Oock yetwes soud ontfanghen
Dat 't maeghdelijck gheslacht behaeght,
En dat mee lof-ghesanghen
De frissche bloem van uwen staet
Ghepresen wierde vroegh en laet.
5.[regelnummer]
Ontfanght dan peerel van de jeught
De wensch die wy u gheven,
Dat ghy in onghemeene vreught
Mooght langhe jaren leven,
En by de Nimphjes al te saem
Voor altijdt wesen aenghenaem.
6.[regelnummer]
Op dat u sonderlinghen geest
| |
[pagina 154]
| |
En uwe heldre stralen,
Die 't eenigh voedsel zijn gheweest
Van d'Herders dieder dwalen,
Steedts moghen çieren d'eedle Maeght
Die niet als nae u gunste vraeght.
7.[regelnummer]
En eer dat ick dit Liedje sluyt,
Soo wensch ick Isabelle
Dat ghy eer langh mooght zijn de Bruyt
Met soo een bed-gheselle,
Die als een kloeck en vruchtbaer man
Den Echten Staet verrijcken kan.
|
|