Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 149]

Nieuwe-iaers-liedt,

Aen de selfde.

ROfemonde soo geen bloemen
Uyt den Hof of uyt het veld
Uwe gaven konnen roemen
Mits sy zijn ter neêr gevelt,
Acht dat weynigh, want geen bloem
Kan u gheven meerder roem.

[p. 150]

2.

Als g'u selfs, die dese daghen

 

Met soo schoonen glans bekroont,

 

Dat ons niet soo kan behaghen

 

Dat de Somer-tijdt vertoont,

 

Mits wat in de bloemen speelt

 

Is niet anders als u beeldt.

3.

Iae terwijl sy niet en gheven

 

Eenigh luyster noch çieraet,

 

Doet ghy ons in vreughde leven,

 

Dies ghy haer te boven gaet,

 

En verçiert de nieuwe tijdt

 

Die ons door u glans verblijdt.

4.

Over-soete Veldt-Godinne,

 

'k VVensch met een gheneghen hert

 

Dat het jaer dat wy beginnen

[p. 151]

 

Van u wel ghe-eyndight werdt,

 

Dat wy langh noch aen den Rhijn

 

Moghen met u vrolijck zijn.