Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. 58]

Den eersten Psalm.

DIe man die is wel saligh in der daedt
Die in den raedt van 't godtloos volck niet gaet,
Noch van den wegh der sondaers oyt wil weten,
Noch op den stoel der spotters is gheseten;
Maer heeft de Wet des Heeren steeds in acht,
En overdenckt die naerstigh dagh en nacht.

Want hy sal zijn niet anders als een boom,

Seer schoon gheplant ontrent een klaren stroom,
Die t'sijner tijdt met vrucht sal zijn beladen,
En nimmermeer verliesen sijne bladen:
Iae wat hy doet sal werden hoogh beloont
En met gheluck in eeuwigheyt bekroont.

Met 't godtloos volck en is 't soo niet gestelt,

[p. 59]

 

Vermidts die sijn ghelijck het kaf van 't veldt,

 

Dat van den windt werdt hier en daer ghedreven.

 

Daerom soo sal haer hoop en troost begheven,

 

En gheen van haer sal voor Godts Throon bestaen,

 

Daer Christi Bruyt vrymoedigh toe sal gaen.

4.

Want God kent doch der vromen wegh en hert,

 

Midts hy haer helpt uyt alderhande smert:

 

Maer hy is verr' met sijn ghenaê en zeghen

 

Van 't godtloos volck en haer bedorve weghen,

 

Dies sullen sy seer schand'lijck gaen te niet,

 

En komen om in eyndeloos verdriet.