Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. **3v]

Klinck-dicht, Op de selve.

D'Hart-steelende Syreen, wiens stem en prickelsangh

Vliss' sloot aen de mast, staeckt nu het tooverstreelen:

Een andere Syreen komt met haer maet-sangh queelen,

En beurt ten golven uyt het hooft uyt golfs bedwangh

Daer d'Rijn d'ael-oude Burgh schuurt met haer water-drang.

Doch neurt geen dooden-deun of hatelicke speelen;

Maer ziel-stroockt door haer liedt, ghehuwt aen maeghden-keelen,

De Leydtsche letter-jeught, soo vêr sich streckt den gangh

[p. **4r]

 

Van 't schel gheluyt. Dit toont De Laet, wiens harp doet luyst'ren

 

Geen redenloos gediert', maer menschen weet te kluyst'ren,

 

En volght des Tracischen of Isre'ls sangers maet.

 

Laet Theben roemen vry Amphions kittel-toonen,

 

En 't Ioodsch Ierusalem het puyck van Isais soonen:

 

Ons' Leydtsche David en Amphion is De Laet.

 

 

 

C. v. Toll.