Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. **1r]

Op de Stichtelijcke en Werelilijcke Rijmen van de selve.

WIe schatert met een kuyssen galm,

In mijn verstockte ooren?

VVie kittelt met een dunner galm,

De vriendelijcke chooren

Die aen den Rijnvliet zy aen zy

Op geur'ge oever-transsen

Met maeghde stem, en rymery

De toon van vreughde daussen,

Is David op-gheresen

Of wil het Orpheus wesen?

Neen ziel! vermoeyt door handt-ghebaer,

Van heylsaem letter-knaghen,

Dat gadeloos en dierbaer paer

Op silv're dauw ghedraghen,

[p. **1v]

 

Die sacht albaste wiecken deckt,

 

Van lieve vrolijckheden,

 

Tot sorgheloose sanghers streckt

 

In 't hof van eeuw'ghe vrede;

 

Bevrijdt voor vloecktrauwanten,

 

Rinkinkende Bachanten:

 

't Is een bly-gheestigh Ionghelingh,

 

VViens hooft vermast door yver

 

Na streeft tot 's wereldts wonder dingh

 

Den loffelijcxsten Schryver:

 

Hy knielt, en bidt den Hemel aen,

 

Met op-ghetooghe sinnen,

 

En spreeckt soo, VVereldts ware waen,

 

Hoe kan ick u beminnen,

 

Ick wensch, ick haeck, te wesen

 

By 't onbepaelde VVesen:

[p. **2r]

 

Hy neemt met een sneeuw-witte handt,

 

Sijn gulde Phenix-veder

 

En wijst, en ons, en 't Fransse landt

 

Hoe een ghemoet, te teeder

 

Voor 's wereldts onweêr, bidden sal

 

En ware Godheydt dancken,

 

Dat hy beschut, behoê sijn val

 

En afkaets wereldts rancken,

 

En leer hem soo te draghen

 

Soo als 't hem sal behaghen:

 

Hy springht op 's wereldts schouw-tooneel

 

En opent de gordijnen,

 

Daer elck verspilt, verspeelt sijn deel

 

En waen, voor waer wil schijnen,

 

Hy leert ons hoe men groeten moet

 

Zarp-soete Ioffer-dieren,

[p. **2v]

 

En hoe men haer ontmoeten moet,

 

En hoe men haer moet vieren

 

Met sangherighe snaren

 

Die vreughdt en aendacht baren.

 

Schep moet, schep moet, ô koester-mat,

 

Van veel hoogh-wyse helden,

 

Die 't Griecx Athenen in u stadt

 

Eerhaftigh Leyden stelden,

 

Ghy volghden 't rymrijck Amsterdam

 

Met onvermoeyde stappen,

 

VVanneer De Laet maer voor sich nam

 

Te klaev'ren op de trappen

 

Van d'Heliconffe toppen

 

Bespat met Heynsse droppen.

 

 

 

Daniel van der Meer. Spe finis.