Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid

[Statenbijbel]

Statenbijbel, de overzetting van het Oude en Nieuwe Testament op last der Staten-Generaal door Translateurs en Reviseurs uit alle oorden des lands, 1626-'37. Volgens besluit v.d. Synode van Dordrecht, 1618. De 3 translateurs van het O.T. waren een Fries, een Zeeuw en een Vlaming; de 4 reviseurs waren uit Brabant en Vlaanderen, uit Holland en Overijsel. De 3 translateurs van het N.T. waren een Vlaming, een Fries en een Delvenaar; de reviseurs waren uit Vlaanderen, Holland, Utrecht en Drente. Zo werd de Bijbel een monument van taaleenheid; geen boek is zoveel gelezen.

Historie van de Overzettinge door Nicolaas Hinlópen, 1777. De Resolutiën betreffende de taal van den Statenbijbel, door J. Heinsius, 1919. De voornaamste vertalers: de beide Friezen Bogerman en Festus Hommius en de beide Vlamingen Willem Baudaert en Antonius Walaeus; secretaris Revius.

De Statenbijbel en zijn voorgangers, studie van Dr. C.C. de Bruin, 1937. zie Bijbel.