Zonnestelsels,
In Idee 173 schrijft m. dat het ‘kinderachtig - dat heet: 't is menschelyk - [is] altyd te schermen met zonnestelsels, om iets te bewyzen van een persoonlyken god’. De zeepbelletjes in een waskom, die geschud wordt, laten nl. hetzelfde zien: elk zeepbelletje ‘neemt de plaats in, die het naar de omringende gegevens innemen moet. De aarde, de zon, Sirius, doen dat ook.’ (vw ii, p. 391).