Langrand-Dumonceau, André-,
1826-1900, Belgisch avonturier, die onder bescherming van de rooms-katholieke kerk verscheidene vennootschappen in België en elders oprichtte. Toen hij in 1870 failliet ging, werd zijn proces met hulp van de clerus uitgesteld. Bij een vluchtpoging na het aftreden van de regering in 1871, werd hij gepakt en bij verstek veroordeeld tot vijftien jaar gevangenis.
m. noemt deze zaak in de Millioenen-studiën (vw v, p. 212); in Idee 942 spreekt hij van ‘Dat katholiseren van 't kapitaal van Lagrand... bah, 'n ware schande!’ (vw vi, p. 124).