In een brief aan J. Waltman Jr. d.d. 28 januari 1875 keurt m. het gebruik van het voornaamwoord jou (ook: je, jouw) i.p.v. u in de literatuur, af: ‘“Je rydt goed te-paard.” Dit kan er door. (schoon niet eens altyd.) Maar: “dit is jou paard” of: “is dit paard het jouwe” of: “dit zeg ik aan jou” klinkt al te bar. Ik erken dat onze afkeer van jou ongegrond is. Waarom hindert het you der engelschen niet?
[pagina 235]
[p. 235]
En evenmin hun thou? En 't duitsche du? Maar hoe ongegrond ook, 't is nu eenmaal zoo!’ (vw xvii, p. 304).
Auteursrechtelijk beschermd