In magnis voluisse sat est,
(Lat. in grote dingen is het voldoende gewild te hebben, d.i. zijn best gedaan te hebben). ‘Wie te veel wil, bereikt niets, wordt er gezegd. Dit is onjuist. Dat willen-zelf is een iets, en 't verachtelykste niet., betoogt m. in Over Specialiteiten. ‘De zeloten voor 't nietige, de aanbidders der afgodinne beuzelary zyn (...) even ver van Waarheid en van 't praktisch nuttige, als de verongelukte hoogvlieger die dan toch nog altyd een weemoedig in magnis voluisse kan aanvoeren ter vergoelyking van z'n misslag.’ (vw v, p. 634).