Horror vacui,
(Lat. afschuw van het luchtledige) de leerstelling van de oude natuurkundigen, dat er in de natuur niets ledig kan zijn. Ook in onze ziel is er horror vacui, schrijft m. in Idee 144, want ‘Gewoonlyk geven we geen dwaling op, zonder daarvoor wel en deugdelyk een andere dwaling in de plaats te hebben gekregen.’ (vw ii, p. 377). In Idee 464 spreekt hij van horror vacui ‘in ons gemoed’ (vw iii, p. 224-225), en in Idee 1233 betoogt hij dat deze natuurkundige leerstelling ‘zich ook in het zedelyke alom openbaart’, waarbij hij verwijst naar bovengenoemde Ideeën (vw vii, p. 445).
Auteursrechtelijk beschermd