Multatuli Encyclopedie

Geoffrin, Marie-Thérèse-,

1699-1777, dochter van Rodet, een kamerdienaar van de dauphin. Op 15-jarige leeftijd trouwde zij met een spiegelfabrikant die echter kort na de bruiloft overleed. Haar huis werd het verzamelpunt van geleerden en kunstenaars. Bij deze bijeenkomsten zou meer gepraat dan gegeten zijn.

Het twaalfde hoofdstuk van Max Havelaar opent met de zin:

‘-Beste Max, zei Tine, ons dessert is zo schraal. Zou je niet... je weet wel... Madame Geoffrin?’ (vw i, p. 152)

Op 26 mei 1860 schrijft m. aan *J. van Lennep dat hij gezien heeft dat deze de naam Scarron veranderd heeft in Geoffrin. Dit had echter Scarron moeten blijven, want nog onlangs werd in een feuilleton de anekdote ‘Un récit pour un rôti’, toegeschreven aan Madame Scarron, aldus m. (vw x, p. 233). Madame Scarron is *Françoise Scarron d'Aubigné, die in haar mémoires, getiteld Histoire de Madame de Maintenon (6 dln., 1775), schrijft dat een bediende ooit tegen haar had gezegd: ‘Mevrouw, nog een vertelling, want er is vandaag geen gebraad’.

In de vierde druk van de Max Havelaar voegt m. een noot bij bovengenoemde passage toe, waarin hij uitlegt dat Van Lennep ten onrechte de naam Scarron door Geoffrin heeft vervangen (noot 87 uit 1875, vw i, p. 342).

(Lit. Max Havelaar, ed. Hermans, 1987, p. 417)