Gezelschapsliederen of uitgezochte verzameling van 145 Nederlandsche Zangen en 14 Volksliederen
(ca. 1900)–Jb. Kwast–
Auteursrecht onbekend
[pagina 120]
| |
[pagina 121]
| |
Gaat ge er heen, sprak hij,
Annonceer, sprak hij,
In de krant, sprak hij,
Keer op keer, sprak hij,
Prijs uw waar, sprak hij,
Ieder aan, sprak hij,
En 't zal goed, sprak hij,
Met u gaan.
Kleed u goed, sprak hij,
Zoo 't behoort, sprak hij,
Met een frak, sprak hij,
En een boord, sprak hij,
Gaat gij uit, sprak hij,
Draag een rok, sprak hij,
En een hoed, sprak hij,
En een stok.
Steeds gekapt, sprak hij,
Zij uw haar, sprak hij,
Boei door woord, sprak hij,
En gebaar, sprak hij,
Spreek nooit plat, sprak hij,
Zeg nooit: je, sprak hij,
Maar gebruik, sprak hij,
Daarvoor: ge.
In het Park, sprak hij,
Is 't zeer mooi, sprak hij,
Daar ziet men, sprak hij,
d'Eersten tooi, sprak hij,
Heeren net, sprak hij,
Dames fijn, sprak hij,
Zoo als er, sprak hij,
Niet veel zijn.
Groet beleefd, sprak hij,
Op de straat, sprak hij,
Ziet men 't niet, sprak hij,
't Kan geen kwaad, sprak hij,
Kent men u, sprak hij,
Somtijds niet, sprak hij,
't Geve u nooit, sprak hij,
Veel verdriet.
Denk er aan, sprak hij,
Dat men daar, sprak hij,
Voor bedrog, sprak hij,
Loopt gevaar, sprak hij,
Dat de schijn, sprak hij,
Vaak bedriegt, sprak hij,
Dat de kleur, sprak hij,
Dikwijls liegt.
Aan een vrouw, sprak hij,
Van fatsoen, sprak hij,
Geef daar nooit, sprak hij,
Lonk of zoen, sprak hij,
Want 't berouw, sprak hij,
Op die daad, sprak hij,
Kwam dan wis, sprak hij,
Al te laat.
Is een lonk, sprak ik,
Of een zoen, sprak ik,
Te Amsterdam, sprak ik,
Geen fatsoen, sprak ik,
'k Kus dan daar, sprak ik,
Liever niet, sprak ik,
Tot mijn smart, sprak ik,
En verdriet.
Ga dan nu, sprak hij,
Maar op reis, sprak hij,
En gedraag, sprak hij,
U steeds wijs, sprak hij.
Aan dat woord, sprak ik,
Geef 'k gehoor, sprak ik,
En ik ging in haast,
Naar het spoor.
|
|
