Gezelschapsliederen of uitgezochte verzameling van 145 Nederlandsche Zangen en 14 Volksliederen

[p. 38]

Het weesmeisje.

Aan d'oe-ver van een snellen vliet
Zat eens een wees-je neer;-
Zij schrei - de, snik - te van ver-driet
Haar droe - vi-ge oog - gens zeer.-
Zij schrei-de, snik - te van ver-driet
Haar droe - vi-ge oog - jes zeer.-

[p. 39]

 

Een rijke heer, die haar zoo zag,

 

Werd innig aangedaan;

 

Haar treurkleed en haar luid geklag} bis.

 

Dat trok hem tot haar aan.} bis.

 

 

 

Wel mijn lief meisje, zoo sprak hij,

 

Zeg waarom treurt gij nu?

 

Vertel er d'oorzaak van aan mij} bis.

 

Kan ik zoo help ik u.} bis.

 

 

 

Zij sprak en zag hem troostloos aan:

 

'k Heb, Heer, een droevig lot,

 

Gij ziet een weeskind voor u staan,} bis.

 

Welks hoop slechts is op. God.} bis.

 

 

 

Mijn moeder stierf, liet mij alleen,

 

Zij rust bij gindschen boom,

 

En vader, ach! niet lang geleên} bis.

 

Verdronk in dezen stroom.} bis.

 

 

 

Vergeefs en vruchtloos worstelt hij

 

Terwijl zijn angstkreet klonk;

 

Mijn broeder zag 't en sprong er bij,} bis.

 

Maar ach! ook hij verdronk.} bis.

 

 

 

Het weeshuis bood mij schuilplaats aan,

 

En mag ik daar eens uit,

 

Dan prangt mijn hart naar haar te gaan,} bis.

 

En ja, dan ween ik luid.} bis.

 

 

 

Neen, ween niet meer, mijn lieve kind!

 

Ik wil uw vader, zijn;

 

Gij hebt een hart dat teer bemint,} bis.

 

Bewaar dat vroom en rein.} bis.

 

 

 

Hij nam haar mede naar zijn huis

 

En schonk haar spijs en drank,

 

Verlichtte zoo haar droevig kruis,} bis.

 

Vroeg liefde slechts tot dank.} bis.

 

 

 

En zij was trouw, zij was het waard,

 

Zij bleef hem steeds tot vreugd.

 

Zoo zegent God reeds hier op aard} bis.

 

De liefde tot de deugd.} bis.