Gezelschapsliederen of uitgezochte verzameling van 145 Nederlandsche Zangen en 14 Volksliederen

[p. 24]

De bloemist.

Gij, die be - ha - gen schept in bloe-men,
Treedt bin-nen in mijn bloemen-hof;
Ik heb voor al-ler wenschen stof,
En mag op keur van schoon-heid roe - - - men.
Op de-zen wel-be-plan-te grond
Kan men zijn keur den teu- gel vie- -ren,

[p. 25]

Men moet op dit be-ne-den rond
Het le-venspad, het le-vens-pad met bloe - men sie - - - - ren.

'k Schenk 't Kruidje-roer-mij-niet den fijnen,

Deez' blauwe Klokjes aan den gek,

En gouden Knopjes aan den vrek,

Narcissen aan die schoon wil schijnen,

Den scherpen Eschdoorn aan den nijd,

Slaapbollen schenk ik aan de tragen,

Deez' Wilgentakjes aan de vlijt,

De Zonnebloem die gunsten vragen.

Den helden schenk ik deez' Laurieren,

Deez' Duizendschoont aan de jeugd,

De blanke Lelie aan de deugd,

En de Eik zal 't hoofd des burgers sieren;

De Populier den babbelaar,

De bloeiende Aloë den grijze,

Dit Judasgeld den woekeraar,

De Passiebloem schenk ik den wijze.

Aan smachtende Sentimenteelen

Schenk ik het Juffertje in-het-groen,

Zij, die verliefde wenschen voên,

Zal ik met Mirt en Roos bedeelen;

Mijn liefdesvoorwerp zal m' altijd,

Hoe langer en hoe liever wezen,

Aan haar heb ik een Roos gewijd,

Waaraan geen doornen zijn te vreezen.