ieëst aan 't kruuspuntj”. Ich waas bek-aaf es ich trök biej uch kwaam, en den begostj gae weer te sprinte wiej de zotte. Man-man!’
‘Jao mer zoeë good woren oos fitskes ouch weer neet! Van dae kreeg ich eine koerszaal, van d'n angere e koerssteur, en van Schaek waal de benj, mer de rest waas allemaol biejein gesjammeteerdj!’
‘Jao es te det zuus waat matrejaol det ze nów al biej de óngerbeginnelinge höbbe!’
‘Mer jóng! Es ich toen dae fits haaj g'hadj woe det ich nów sóndes mèt riej, den waas ich altied d'n ieëste gewaest. Mer Lom, dae kos e stökske riejen heh jóng! En dae haaj 'ne sprint aan dao zèks te gae teenge. Veurwaat is dae ouch alweer gestoptj?’
‘Mer Martin! Ziene blinjenderm toch!’
‘Zjust-zjust!’
‘De wèts toch det 'r in Langker vanne fits aafveel ómdet 'r zoe mós brake. Getökkig det 'r tówvallig einen dokter ane aankomst sting en dae bracht hum nao 't hospetaal. Hae haaj verdomme de blinjenderm gespróngen en nog wól d'r diej koers winne!’
‘Neet te filme! Mer 't waas gedaon mèt hum, heh? Daonao heet 'r eigelik niks mieë t'r van gebakke!’
‘Det zal waal zeen! Hae moch zès waeke neet oppe fits en achtdaag t'rnao waas 'r weer aan 't koerse. En toen heet 'r zich verrèktj! Waat dinks te waal!’
‘Zuus t'n hum onnog oeëts?’
‘Jao ich kóm hum nog waal ins teengen oppe fits. Wae taffelen allemaol get veur oos gezóndjheid. Mer Lom heet 'r lieëlik tösse gezaete verleje jaor!’
‘Ojao?’
‘Kanker anen dikken derm! Dae heet godweitwiejlang op intensieve gelaege. Ederein dach det t'r det neet hooldje, mer hae heet 'r zich toch nog fatsoenlik doorgesparteldj!’
Ummer bel-tegood