Platbook 4. Fitsprovins

[p. 18]

Guido Wevers, Maasmechele
Viaducte van d'n ottoweeg

Doe drejs en drejs nog es,
maaks kilomaeters,
fits heuvele op en aaf,
met twie vingers in de naas
afin, doe fits sónger al te väöl ambras.

Mer dan...
Inins lik 't dao.
't Es oet de lóch kómme valle.
Eimes haef 't dao sjus neergelag,
't viaduct van d'n ottoweeg.
‘Och dat pak ich efkes,’ huur ich mien eige zègke.
Geef tow, waat stelt ein ottoweegviaduc noe veur.
Eine rumpel, ei stökske pepier dat ès blieve hange,
dat zich haef opgeróld.
Mie neet.

Neet de meute um euver te kalle.
't Waord klum sjrik es te vergelieks.
Ès 't ein helling?
't Geit umhoeg, dat klop, jao.
Mae veur now te zègke: 't geit örges euver? Nei!
Nei, de klank van eine col De Vars, dae heurs te hiej neet.
Hiej zal ich neet nederig boeke
geliek ich dat deeg biej de Croix de Fer,
de Bonhomme, graad biej d'n Halembaye.

Duutsjkallers [Scheisse]

[p. 19]

 

De pien die-s te op de lètste maeters van de Redoute

 

veurnieks kriegs, die dich De Muur, zelfs de Cauberg

 

op 'n presenteerblaedje aanbuujt,

 

nei die hoofs te hiej neet te zeuke.

 

Hiej ès kepot gaon, neet veuroet kenne, neet im Frage.

 

Tot-s te d'raan begins.

 

Ich zet gein tendje kleiner, zèk ich. Ich red dat waal.

 

Ich hoof gaaroet neet oet de zaal!

 

 

 

‘Boe hauwe veer 't ouch alweer euver?’

 

vraog ich miene compagnon.

 

Mae dan...

 

ilke kier opnuuj.

 

De bein blieve hange, 't hert geit te kier.

 

‘Iech krieg gein lóch mier!’

 

Kleiner sjakele geit neet mie. Dao ès 't te laat veur.

 

't Ès ein moer wo ich tegenop mót.

 

't Doort mae efkes mer ich vlook ál biejein es ich d'reuver bön.

 

 

 

Nei, sjei mich meug euver ottoweegviaducte.

 

't Zien ónderkroepers, collaborateurs, Q-koorts-

 

verspreiers van de wielersport.

 

D'r hink altied get lafs umhaer.

 

Onmeugelike oetvinjinge, dat zien ze.

 

Laot veer d'r euver oetsjeie.

Fietseplek ipv fietseplaatsj