Platbook 1. Columns

[p. 26]

Wim Heijmans
Himmels jeveul

De zon sjteet neer. Ze kluurt de ostzie van de huevele. De date sjtrekke ziech oes in sjattens. Bij de jroeëse weëg junt de lampe oes. Uvver de landweëg vringe ziech de ieëtsjte auto's. 't Wirk waad. Jeld maat nerveus. Sjnelheet is d'r pries.

Limburg rekt ziech oes. D'r wink vrieft d'r sjlof oes de oge. 't Vlakke land weëd durch nieëvel jekeurd. D'r boer trukt zieng sjpore. De eëd sjenkt heur weëd.

De sjtad kwalmt en sjweest. De naatsrouw oes-jedruegd. Zoegt lu. 't Tempo jeet umhoeëg. Jeld rolt. Macht bevlekt ziech.

Vermaach hitsjt ‘snelle hap.’ Hinger de vinster van 't restaurant De Paus sjteet e sjild. ‘Heden speelt voor u Big Mac’. 't Aese roetsjt mit moeziek flotter. Teldec mósse flot leëg. De lu sjtunt jerijd. Nui kóndsjaf is jód vuurt jesjef. Vol mage maache tsevreie. Die lu wirke jód. Bis d'r oavend. Umjedrieënd tseruk. Noa d'r angere mörje. leëtsj raeste. Flot raeste. Ziech in zinne verzetse. Flotte bilder. Jidder tswantsieg tsekonde e anger bild. Tute vol bilder. Bed, sjloffe, póppe, kanker, homo, corrupt, sjwiendel. Oes jidder tuut jet in de jroeëse tuut. De tuut die vuur de himmelspoats sjteet. D'r himmel vuur effe. Ing flotte kótte rees va dreihóngeddoezend euro. 't Is jód vuur ós sjproach. Dat is al dat jeld weëd. En woa vingt de sjproach aa. Bij de kinger. Wat bliet vuur hön uvver. Mósse ze óch mar sjnuutse oes de tuut va ranziegheet.

't Jieët jing tsiet um noa tse dinke. Alling vuur zinne mit d'r jesjmak van d'r Big Mac. De huevele vlakke ziech. 't Vlakke land kriet knoebele. Ze jeuche d'r daag voet. De

[p. 27]

zon sjteet neer. Ze kluurt de westzie van de huevele. De dale sjtrekke ziech oes in 't bed van de vaat. Inne dreum va ruietieje jesjiechtens. Mit leefde, rouw, tsiet. Jesjiechtens vuur ummer.

De huevele eraaf en oes 't vlakke tand kómme ze. De sjrievere. De moezieker. Desjildere. De kuunstler. In d'r oavend bejieëne ze ziech in 't daal. Ze kenne 't land. Oane jrenze. Mit inne herberg vuur alleman. Woa ze tsezame an inne dusj zitse. Ziech werme an d'r kamien vuur de naat.

Bis mörje. Ing nui jesjiechte. Ós jesjiechte. Ós sjproach. An inne dusj neëver de duur zitst inne cabaretier vuur ziech alling. Heë kalt mit ing hel g en sjrieft uvver de tsaarte g. De ieëtsjte g. Ejentlieg de intsiegste. De g woa 't oeëts mit bejon.

De pen van d'r cabaretier jeet uvver 't papier. Heë lieët de himmetspaots kraache. Ze hingt oes de sjarnere.

De duur jeet óp. Inne hiert mit ziene hónk kunt eri. De lu jrusse hem. Ze kenne hem nog. Va lang jeleie. Nog ummer vertselt heë jesjiechtens.

‘Vuur jiddere daag ing jesjiechte,’ zoeë wie heë zeët.

D'r cabaretier lekt de pen neer. De himmelspoats va drei hóngeddoezend euro is verjaese. De lu in d'r herberg loestere.

Ing nui jesjiechte.

Klinkt tusje de huevele. Wieër wie 't vlakke land.

Ing jesjiechte va rouw. Leëvensech wie vräud en leed. Um d'r daag mit tse bejinne. Um de naat tse bejrusse. E himmels jeveul wie dreihóngeddoezend sjtere.

D'r daag d'rnoa lofe de kuunstler werm durch 't vlakke land en de huevele. D'r cabaretier sjrieft an d'r dusj neëver de duur wietse uvver ‘geldverspilling’. D'r hiert maat de sjoafskauw óp. 't Limburgse land völt ziech mit jesjiechtens. E himmels jeveut.