Tomben

[p. 45]

de tombe van pierre kemp

Prachtige blauwen lucht geeft ik een hand
volgens de regel. Niet volgens de mijne.
De zwarten die op het tapijt verschijnen
zijn te weldenkend: zij hebben verstand
van persoon en getal. Spring uit de band!
Het heeft geen zin. Zij zullen zich verfijnen
tot er niets overblijft dan weg te kwijnen
als een te donker staande kamerplant.

Spot er maar mee! Direct komt Nicolaas
ons boos en wild dopen tot over de oren
in zijn grote inktpot, wordt ons silhouet
voorgoed uit de kleurenruimte gezet.
Als bliksems staakt wij donderend geraas
over de koolpikravezwarte moren.