Met de poppen gooien

[p. 105]

Verhuizen 2

‘Mamma,’ vraagt Madelief, ‘moet het écht. Verhuizen?’

‘Ik vind van wel,’ zegt haar moeder.

‘Waarom dan?’

‘Nou, kijk. Ik krijg ander werk. Daar verdien ik meer geld mee.’

‘O,’ zegt Madelief. ‘Is dat alles?’

‘Ja!’ Haar moeder kijkt verbaasd. ‘Vind je dat geen reden genoeg?’

Madelief haalt haar schouders op. ‘Ik weet niet,’ zegt ze.

‘Moet je horen,’ zegt haar moeder. ‘Ik heb 't wel erg druk hier, vind je niet? Als ik thuiskom moet ik nog koken en wassen en stofzuigen.’

‘Ik help je toch?’

‘Ja. Dat is zo. En goed ook. Maar toch moet ik nog wel een hoop doen.’

‘Ja maar...’ zegt Madelief.

‘Nee, wacht even. Als ik meer geld verdien kan ik iemand betalen die het huishouden voor ons doet.’

‘Dat is zo. Dat is natuurlijk wel fijn,’ zegt Madelief.

Ze denkt na. Er was iets dat ze wou zeggen. Maar ze is het even vergeten.

‘O ja,’ zegt ze dan. ‘Jij zegt dat we moeten verhuizen. Om je werk. Maar ik heb óók werk. Hier. Op school.’

[p. 106]

‘Ja, maar dáár is ook een school,’ zegt haar moeder.

‘Daar ken ik niemand,’ zegt Madelief. ‘En Roos en Jan-Willem wonen er ook niet.’ Haar moeder antwoordt niet meteen. Wat moet ze dáár nou op zeggen. Madelief heeft gelijk. Jan-Willem en Roos is ze daar kwijt.

Als het heel lang stil is geweest zegt Madeliefs moeder: ‘Weet je wat we doen? We denken er alle twee nog es goed over na.’

‘Goed,’ knikt Madelief. Ze heeft rimpels in haar voorhoofd.

's Avonds kan Madelief niet inslapen. Ze moet almaar denken.

Ze vindt het best fijn als mamma het minder druk krijgt. Maar ze wil niet verhuizen. Weg bij Roos en Jan-Willem. Naar een nieuwe school.

Wat moet ze doen?

‘Ik heb er over nagedacht,’ zegt ze de volgende dag.

‘Ik ook,’ zegt haar moeder.

‘Wat heb jij gedacht?’ vraagt Madelief.

‘Dat we het toch maar moeten doen,’ zegt haar moeder.

‘Ik ook,’ zegt Madelief.

‘Jij ook?’

‘Ja,’ zegt Madelief. ‘Jij moet te hard werken. Daarom.’

[p. 107]

Haar moeder lacht. ‘Nou, dát valt best mee hoor.’

Madelief schudt haar hoofd. ‘Ik denk van niet,’ zegt ze. ‘Anders zou je zelf ook niet willen verhuizen.’

Haar moeder knikt. ‘Ik hou d'r helemaal niet van,’ zegt ze. ‘Maar we krijgen wel een mooi huis hoor. Roos en Jan-Willem kunnen best komen logeren.’

Ze drinken samen thee. Ze zien er al een beetje blijer uit dan gisteren.

‘Als ik later groot ben, dan verhuis ík ook als het nodig is,’ zegt Madelief dapper. ‘Daarom.’