Met de poppen gooien

[p. 96]

[p. 97]

De eerlijke vinder

Jan-Willem heeft een portemonnee gevonden. Er zit een hoop geld in, zes gulden en twaalf cent.

Hij weet meteen wat hij moet doen. Naar de politie brengen natuurlijk. Dat is eerlijk.

Maar hij wil hem eerst aan Madelief laten zien.

Hij ziet haar in de verte staan. ‘Hé Madelief,’ roept hij.

Maar Madelief kijkt niet om. Ze staat met een grote jongen te praten. Jan-Willem rent naar haar toe. ‘Madelief kijk es,’ zegt hij.

Hij kan haar bijna aanraken, zó dichtbij is ie. Maar het is net of Madelief doof is.

De grote jongen heeft een voetbal onder zijn arm. Madelief voelt eraan met haar hand. Ze wil die bal zeker graag hebben.

‘Hé Madelief, ik heb geld gevonden,’ zegt Jan-Willem.

Nu pas kijkt Madelief om. ‘Hoeveel?’ vraagt ze.

Jan-Willem zegt het.

‘Sjonge,’ zegt Madelief. Ze kijkt naar de voetbal. ‘Daar kan je een boel voor kopen hoor.’

‘Zo'n bal bij voorbeeld,’ zegt de grote jongen. ‘Die kost precies zes gulden twaalf.’

‘Da's toevallig hè,’ zegt Madelief tegen Jan-Willem. ‘Jij boft maar.’

‘Ja maar...’ zegt Jan-Willem.

[p. 98]

‘Zonder zo'n bal kan je nooit leren voetballen,’ zegt de grote jongen. ‘Je moet trainen.’

‘Ja maar,’ zegt Jan-Willem, ‘dat geld is niet van mij.’ Zijn stem klinkt een beetje pieperig.

‘Hoezo?’ vraagt Madelief. ‘Jij bent toch de eerlijke vinder?’

Daar moet Jan-Willem over nadenken.

‘Als ik die bal koop, ben ik geen eerlijke vinder meer,’ zegt hij dan.

‘O,’ zegt Madelief. Er komen rimpeltjes in haar voorhoofd, want nu moet zíj nadenken. ‘Omdat je dan die bal hebt?’ vraagt ze.

Jan-Willem knikt.

‘Daar weet ik wel wat op,’ zegt Madelief. Ze kijkt blij. Ze pakt de portemonnee uit Jan-Willems handen, neemt het geld eruit en geeft het aan de grote jongen. Dan pakt ze de bal. ‘Zo, dat is voor mekaar,’ zegt ze. Ze huppelt stuiterend met de bal weg.

De lege portemonnee heeft ze in Jan-Willems handen gedrukt.

‘Hé, wat is dat nou?’ roept Jan-Willem verbaasd.

Madelief vangt de bal in haar handen en draait zich om. ‘Nu heb ík de bal en jíj bent de eerlijke vinder,’ zegt ze.

‘Niks hoor,’ schreeuwt Jan-Willem kwaad, ‘ík heb die bal gekocht!’

‘Poeh,’ zegt Madelief, ‘het was jouw geld toch zeker niet,’ en ze stuitert vrolijk verder.