Rust
Astrid zakte achterover in haar stoel. Ze had net lekkere bami gegeten, en nu had ze het heel warm gekregen. Niet gek, want buiten was het heel warm. Wel 30 graden.
Op zich natuurlijk niets bijzonders hier in de tropen, maar daardoor niet minder warm. Binnen, in huis, was het wat koeler, maar na zo'n warme maaltijd merkte je daar weinig van. Wat ze nu eigenlijk graag zou willen doen, is even languit op de bank, lekker niets doen.
Astrid stond op, bracht haar bord en vork naar het aanrecht en liep naar de woonkamer. Daar ging ze op de bank zitten, draaide een kussen zo, dat ze lekker met haar benen op de bank onderuit kon zakken. En dat deed ze. Ze ledge haar handen onder haar hoofd en deed haar ogen dicht. In de keuken hoorde ze haar broer en zus kibbelen. Ze zaten allebei aan tafel en waren nog niet klaar met eten. Zoals gewoonlijk hadden ze het drukker met ruzie maken dan met eten. ‘Zolang ze mij maar met rust laten, dan is het goed’, dacht Astrid. Opeens schrok Astrid op van een heleboel lawaai vlak bij haar. Het waren haar broertje Eddie en haar zusje Judith. Ze hadden hun eten op, maar waren nog niet uitgekibbeld. Astrid moet in slaap zijn gevallen want even had ze hen niet meer gehoord en plots stonden ze naast haar. ‘Wanneer houden jullie ooit eens op met bekvechten?’
‘Hebben jullie echt niets beters te doen dan de hele tijd ruzie maken?’ riep ze.
Geschrokken hielden ze allebei even hun mond. Toen barstten ze tegelijk los.