Mijn leven

Mej. H. Gerritsen, Leiden.
Brussel, 24 Juli '76.

Hélène, weer begrijp ik je niet.

‘Dit is ook niet noodig,’ zal je zeggen, en ik zeg 't mèt je.

[p. 226]

Maar als ik aan den eenen kant met jou aan 't beraadslagen ben, dan ben ik aan den anderen kant verplicht een beslissend antwoord te geven aan Cornélie Huijgens, die tegen half Augustus met mij naar Parijs wil gaan.

Wil dus s.v.p. de goedheid hebben mij binnen de acht dagen te schrijven of je naar Amerika gaat ja of neen. Je familie vertrouw ik niet, aan je Haagsche plannen geloof ik niet en je redenen kunnen me niet schelen.

Heb ik dus binnen genoemden tijd geen antwoord van je, dan beschouw ik je stilzwijgen als een bewijs dat 't je goed gaat in Nederland, en dat je zóó gelukkig bent in 't midden van je familie, dat je niets meer aan je leven wenscht te veranderen.

Mocht dit het geval wezen, dan hoop ik dat je geluk van langen duur zal zijn en dat je nooit meer over je familie zult klagen, waaraan je zoo veel voorspoed te danken hebt.

Mina.