Mijn leven

[p. 7]

Aan Multatuli.
Amsterdam 3 Januari '75.

O! O! O! O! O! Kinderachtige, pédante teutjes! -

Veel heil en zegen in 't nieuwe jaar! - Wanneer trouw jullie? -

Je suis lasse de.... neen, eigenlijk moest ik zwijgen. - Ik vlieg toch mijn vleugelen maar lam in een ruimte zonder einde! Vechten voor vrienden als gij zijt, c'est la mer à boire, men kan er zich in verdrinken, meer ook niet, en dat is pauvertjes!!!!!

Ik réclameer mijn brief op rijm, zonder jalouziën en zonder arrière-pensées natuurlijk.

Foei!

Ik heb te veel amours in mijn hoofd om aan u te denken. Un amoureux par ci, un fiancé par là, une illusion partout! De tijd dien ik over heb kan ik aan dood-kalme vriendschap wijden, eenvoudig, eerlijk en oprecht..... préféreert gij koketteeren? Pas op, want in die kunst heb ik 't ver gebracht, heel ver zelfs - maar dat kleingeestig gehaspel vermoeit me en verveelt me ook.

Adieu, ik heb geen lust meer tot schrijven. Tot later.

Mina.