Mej. Mina Krüseman.
Wiesbaden, 19 Nov. 1874.
.........................
Wat zullen nu die krantenschrijvers doen? Zeker niet wat ik nu doe, namelijk erkennen dat ik me miserabel vergist heb! Ik had gedacht dat het lukken zou je dood te zwijgen. En er blijkt nu dat ik 't mis had. Want, na zoo'n succès wordt het onmogelijk. Heerlijk!
Mimi is naar de Kursaal om in de couranten te zien hoe 't nu verder gaan zal.
.........................
Hartelijk dank dat je ons zoo lief op de hoogte hebt gehouden. Och, dit vonden we zoo innig fideel. Jij, in al die drukte! 't Moet geweest zijn om je hoofd te verliezen! En dan dat heen en weer reizen in dit jaargetij! Toch zal nu je werk gaandeweg ligter worden, denk ik. Door je flink doortasten heb je je standpunt eerlijk veroverd. Je durft nu rekenen op succes, en dit is veel. Je gezegde ‘Je tiens mon public’ is nu van volle toepassing geworden. Je hebt eer van je dapperheid. Ik heb me vergist en zou verloren hebben als ik had moeten wedden. Je hebt het recht me kleinmoedig te noemen. Ik dacht niet dat de Hollanders vatbaar waren voor élan. Jij hebt het weten op te wekken, en wel juist door middelen, die ik zou hebben afgekeurd. Och, ik vond je uittartende lezing zoo jammer, maar je hebt gewonnen!
.........................
Ik ben ook nieuwsgierig naar je buitentooneelsche ontmoetingen, nam. op reis, in je hôtel, bij aanraking met vreemden en met ... niet-vreemden. Zeker ware er in je ontmoetingen 'n schat van menschenkundeGa naar voetnoot1 op te doen.
.........................
D.D.
Auteursrechtvrij