Eerlycke tytkorting

[p. 144]

Liefdens-strydt
Tusschen een Jonghman ende Dochter.

Stemme:
Vaert vvel Scepters, &c.

HIer koom ick voor u deur, Goddin, door hoop ghedreven,
Nu dat de stille nacht de bruyne Aerd' bedeckt;
Nu dat een yeder sich tot rusten gaet begheven,
Begheef ick mijn ter plaets daer mijn u schoonheyd treckt.

Waeckt op, Goddin, waeckt op, ey! staeckt u sluym'righ slapen;

Ontsluyt de Hemelen, daer u ooghjes binnen zijn,
V ooghjes, die (eylaes) tot quellingh sijn geschapen.
Gheschapen tot verdriet, voor niemand, dan voor mijn.

Waer meed' heb ick verdient de strafheyd ende plagen

Die ick (Goddin) door u af-keerigheydt geniet?
Hoe lastigh valt het mijn, dat ghy na u behagen
Een Pijl van strafheyd in mijn teere boesem schiet.

Doet op, Iuffrou, doet op, de vensters van u ooghen.

Goddin, ey! kijckt eens uyt, siet wie hier buyten staet.
Ontfonct u koele borst dan gantsch door geen medoogen
Dat ick dus eenigh hier ga doolen achter straet?

Ga waren voor u deur met klachtighe gebeden

Waer ick de steenen meed' beweghe tot gheween;
Die spraeckeloos, (eylaes!) getuygen de droef heden
Die ick om uwent wil tot dus langh heb geleen.

[p. 145]

 

Hoe menighmael, Goddin, heb ick wel voor-genomen

 

Te knielen voor de Godtheydt van u ooghens glans;

 

Maer ach! soo dra ick sie een ander by u komen

 

Soo gaen ick deur, en denck; hier is voor mijn geen kans.

 

Hoe menigh reys sien ick u lieffelijck lief koosen

 

Als ick verby u deur by avond (Lief) kom gaen:

 

Het bloet stijght my na 't hooft, en doet my schaemroot bloosen

 

Als ick u sien omhelst, vaeck by een ander staen.

 

Soo gaen ick hoopeloos mijn ongheluck beweenen,

 

Alwaer 't vertrouwen mijn, door re'en, te vreden stelt:

 

Dat u Godt (ô Goddin!) wil waerdiger verleenen

 

Tot meerder droefheyd van, mijn, al te droeven Helt.