Eerlycke tytkorting
(1634)–Jan Harmensz. Krul–
Auteursrechtvrij
[pagina 116]
| |
a 2. Superius. | |
[pagina 117]
| |
a 2. Bassus. | |
[pagina 118]
| |
Liefdens hoop, en vreese.1.
ICK klaegh, ick treur, ick quijn,
Ick wentel in gheneught,
Mijn blijdschap teelt mijn pijn,
Mijn droefheydt weder vreught,
Om dat de liefd' mishaeght
De over-brave Maeght,
Dien ick min, die ick mien,
Die ick vley, die ick dien,
Met hert, ziel, en ghemoedt,
Die sy met hoop van gunsten voedt.
2.
Met droefheydt ick bedenck
Dat Rosemond' haer veynst,
Door 't lonckende ghewenck
't Gedacht weer blijdschap peynst,
Dat sy van herten meent
't Gheen 't wesen my verleent;
Maer wat ist? ach! ghy mist
Tijdt, en stondt,, Rosemondt
Te smeecken om haer gunst,
En soete minnens tover-kunst.
3.
V Goude lockjes blond,
En schoon ghekrulde haer,
| |
[pagina 119]
| |
Krult (ô mijn Rosemond')
Als of het Goudt-draedt waer,
Mijn overschoon Princes,
Ziels keurighe Vooghdes,
Die ick acht, die ick eer
Die ick wensch met begeer,
Waerom ontseght ghy (schoon)
Mijn gaven (u lief) aengheboon?
4.
Mijn trouwe dienst, als schat
Ick offer aen 't Altaer
Daer menich Minnaer badt,
Boots ick al klagend' naer:
Na klagende 't hert weent
Dat ghy my gunst verleent,
Die de min,, (ô Godin,)
My bethoont,, sal gheloont
Werden brave Maeght,
Na dat u eygen lust behaeght.
Eynde. |
|