Eerlycke tytkorting

Sonnet.

HET herde wreede Stael vermurruwt door het vyer,
Maer 't herde hert mijn's Liefd's en is niet te beweghen;
Wat diensten ick haer doe, noch is het niet te deghen.

[p. 100]

 

Cupido stoockt niet meer, u vlam versmacht my schier.

 

Pluymighe Vogeltjes, schrilt uyt met naer getier

 

Een droeve galm, die 't geboomde Bosch door-klatert;

 

Staeckt al u vrolijckheyd, en droeve Deuntjes schatert

 

Om mijnent wil, in plaets van soet getierelier.

 

Ghy Veld-Goddinnetjes, die 't vrolijck Bosch bewoont,

 

Ey! vraegt mijn Nimphje eens als sy haer hier verthoont:

 

Wat oorsaeck dat sy heeft mijn diensten te versmaden?

 

En so sy vraeght, waerom dat ghy dus treurigh zijt?

 

Seght dat haer strafheydt u van mijnent-wege spijt:

 

Om dat sy al te trots mijn weygert haer ghenade.