|
| |
| |
| |
Minne-KLught.
ICK klaegh, ick ween,, ick sucht, ick steen,
Ick mijmer met ghedachte:
Ick suf, ick schrey,, ick smeeck, ick vley;
Mijn hert leeft sonder krachte.
Van vreuchd' berooft,, d'hand onder 't hooft,
De sinnen treurigh dwalen.
Berooft van hoop. 't Hooft opter loop.
De geest aen 't suffigh malen.
't Benaude hert,, vol druck en smert
Barst uyt veel banghe suchten:
Mijn hert gepijnt,, van droefheyt schijnt
Het lichaem uyt te vluchten.
Het grootst' verdriet,, datter geschiet
Wie heeft de schult? mijn onghedult
Is oorsaeck van mijn schade.
Ick ben alleen,, van mijn gheween,
En van mijn treurigh lyen,
De oorsaeck Heer: mijn swackheydt teer
En kan 't niet tegen-stryen.
De wreede spijt; en schand're nijt
Die zijn mijn Vyandinnen.
Een valsche haet,, een loose smaet
O leugen-tael! Hoe menigh-mael
Komt mijn u laster schelden?
O schoone schijn! O valsch fenijn!
| |
| |
Ick moet u boosheydt melden.
Een vuyl ghemoedt,, mijn quellingh voedt
Zijn vuyl met mijn te uyten:
Maer (Heer) wie lieght,, sijn selfs bedrieght;
Dies sluyt ick laster buyten.
ô! Opper-Vooght,, die 't al be-ooght,
Door-siet, en ken 't door-gronden;
Die 't goedt beloont,, en strafheydt thoont
Die schuldigh werdt bevonden.
De leugen snel,, ken waerheydt wel
Een wijl tijds doen verdrijven
Door valsch verraet,, met schoon gelaet;
Doch niet bestandigh blijven.
Laet valsche schijn,, het hert van mijn
Heer nimmermeer bedecken:
Maer laet u Knecht,, voort-gaen oprecht:
En wilt mijn hert af-trecken
Van 't schijn-schoon soet,, dat dicwils doet
't Begeerlijck hert bekooren:
Ick denck om 't lest,, en kies het best:
Eeuwich is veel verlooren.
O Majesteyt! gheduldicheyt
Wilt in mijn herte voeghen:
Mijn wil ô Heer! met u begeer
Laet danckbaerlijck vernoeghen.
'k Heb u ghebeen (niet sonder reen)
Mijn Godt, en Heer der Heeren:
Dat ick mijn moght (soo 't u goedt doght)
Van dit verdriet af-keeren.
Soo 'k liefden haet: Twist ick verlaet
| |
| |
Die uyt Liefd' is ghesprooten.
En heb (door nijt) voor Liefde spijt
(Gelijck ghy weet) genooten.
Nu Heer ghy weet,, waerom ghy 't deet,
Dus troost mijn hert, door reden,
Mach 't anders niet. Wech dan verdriet:
Mijn ziele leeft in vreden.
Acht achterklap,, noch vuyl ghesnap,
Wie duldigh lijdt,, verwint zijn strijdt:
Nu ghy mijn dreyght: en zijt geneyght
Mijn Lief van mijn te keeren;
Hoe-wel 't is waer,, het valt my swaer,
Dat weet ghy Heer der Heeren.
Maer ick (door reen,) stel my te vreen
Mijn voornemen te derven:
Op dat mijn twist (Lief)werd' geslist
Sal ick mijn Liefde sterven.
Doch daerom niet: dat mijn verdriet
Maer om dat ghy (na y waerdy)
Soudt met een liever vryen.
Ick sterf mijn vreught: om dat u Ieught
Gherust na lust mach leven:
Of dat Me-Vrou,, met meerder trou
Liefd's-diensten werdt gegeven.
Godt ist ghetuygh: hoe vaeck ick buygh
Met neer-gebogen knienen;
Nu ick niet kan: dat hy u dan
| |
| |
Ick heb volbrocht,, 't geen ick vermocht
In dienst te presenteeren:
Mijn trouwicheyd,, werd af-geseyd
De vrees (door dwangh) heeft my dus langh
Wel vinnigh aen-gestreden,
Met hoop gevoedt: Dat u ghemoedt
Soud' sachten door ghebeden.
Vrees is geslist; Mijn hoop gemist,
Soo 'k woorden moet ghelooven:
Een woord te straf,, mijn oorsaeck gaf
Mijn Liefden uyt te dooven.
Mijn Godt, mijn Heer: Ist u begeer
V wille moet gheschieden:
't Wt-wendigh vyer,, dat doof ick hier
Door straf van haer gebieden.
Dit is dan nu,, voor een adieu:
Voor alle eer,, danck ick u seer
Met hert, met ziel, met sinne.
Adieu mijn hert,, mijn troost, mijn smert:
Adieu mijn Ziel; Voor wien ick kniel
Adieu Matres: Adieu Vooghdes.
Adieu pronck aller Vrouwen:
Is dit mijn loon? Adieu dan schoon;
Ick sal op God vertrouwen.
O goede Godt! V neem ick tot
| |
| |
Een leydtsman in de baren
Van tegenspoet: Daer mijn ghemoet.
Nu troosteloos moet varen.
Adieu dan Min,, verliefde sin,
Adieu nu 's Werelds lusten:
Adieu mijn vreught,, Adieu gheneught:
Mijn ziele wenscht te rusten.
Adieu voor 't lest,, doolt met de rest
Die trouheydt niet en achten;
Niet in en sien,, (eylaes!) met wien
Maer slaen het oogh,, slechts na het hoogh
Daer 't al me schijnt ghewonnen;
Maer 't oogh dat lieght,, en schijn bedrieght
Ghelijck het werdt bevonnen.
Adieu Matres. Adieu Vooghdes.
Adieu pronck aller Vrouwen.
Is dit mijn loon? Adieu dan schoon;
Ick sal op God vertrouwen.
|
|
Auteursrechtvrij