Eerlycke tytkorting
(1634)–Jan Harmensz. Krul– AuteursrechtvrijStemme:
| |
[pagina 9]
| |
O Min, vol soet verdriet
Ick kost u treecken niet,
V soetheydt docht my suur, u suurheydt weder soet,
Waer door vaeck Minnaer doolt, en niet weet hy misdoet.
Ick kent, ick heb misdaen
Amyra salt wel raen,
Wech sotte malle Min, wech soete dievery,
Ick ben u handel moe, ghy heerst gheen meer in my.
Wech, wech verloopen tijdt,
Ick ben nu langh al quijt
Die malle soeticheydt, die sotte malle Min
Vermits ick by mijn Lief, liefd's rechte looningh vin.
Ick vond' het gheen ick socht
En kreegh meer als ick docht
Voor valsche trotsheydt schoon, wiens Ziel mijn Zieltje streelt,
Soo dat het door de liefde plotst, en swemt in weelt.
'k Acht meer de Zuyder-Strandt,
Als 't Amstel Rijcke Landt,
Daer 't Iufferen ghemoet, stelt reen, en eer ter sy,
'k Acht Eer, en Liefde, meer als geyle Minnery.
Eynde.
Neemt dit (Amyr) op u versoeck,
Ick schreef het daerom in u boeck,
Op dat, als ghy dees vaersjes leest,
Denckt wie ick ben, en heb gheweest;
Een slaef van Min, nu Liefdens Heer
Midts Liefd' my dient in Min, door d'Eer.
|
|