Amstelsche linde

[p. 290]

Geertruyd, Dianira, en Catharina Verduyn.

HOoghe Duynen,, spitse Kruynen
Blincken als de Sonne straelt,
Doch haer schynen,, weer verdwynen
Als hy 's avonds neder daelt.

Son der Minnen,, ô Goddinnen

Straelt en flickert dagh aen dagh
Met haer straelen,, sonder daelen,
Dat men daer van roemen magh.

Pronck en Prachten,, u betrachten:

Geertruyd, Dianier, Cathrijn,
Brave zeden,, trotsche Leden
Sullen u ten deele sijn.

[p. 291]

 

Jonghmans aerdigh,, trots en waerdigh,

 

Draven, slaven, wel getrou:

 

Om te winnen,, uwe sinnen

 

Door de Minne, tot haer Vrou.

 

Keur der Helden,, u voorstelden

 

Venus, Moeder van de Min;

 

Minnaers wincken,, cierlijck blincken

 

Tot u deur en vensters in.

 

Deught-Goddinnen,, so myn sinnen,

 

So myn gheest, en so myn maght,

 

Of ghedaghten,, sulcke kraghten

 

Hadden, als ick wel betraght.

 

'k Soud' bewysen,, loflijck prysen

 

U waerdy, en hooghe Lof:

 

Maght en wille,, veel verschille,

 

Tot u roem ben ick te grof.

I. Krul.