Amstelsche linde

[p. 259]

[Ryst uyt den slaep, rijst op Aurora soet]

Stemme: Wanneer ick slaep, etc.

RYst uyt den slaep, rijst op Aurora soet,
Op dat u komst den nacht verdwijnen doet,
Slaet u Paerden aen,, dwinght de bleecke Maen:
Dat zy voort vertreckt,
En den dagh op-weckt,
Na wiens komste dat ick haecke,
O dagh! O lighten dagh! wilt naecke.

Steeckt uyt u hooft des Hemels hooghe top

O gulde Zon! en sluyt u zalen op:

[p. 260]

 

Seght dat Flora comt,, Plucken het geblomt,

 

Sendt de Nimphjes uyt

 

Om Lauriere-kruyt,

 

Om 't Lauriere-kruyt te vinden,

 

Ick sal mijn Lief een kransje binden

 

Met Roosjes root, en Bloempjes soet door-breyt,

 

Waer op den dau noch versch en suyver leyt,

 

Die hier neer-gestort,, uyt den Hemel wort,

 

Op dit groene Lof,

 

Daer ick plucke of

 

Bloempjes schoon, die ick vast heghte

 

Aen een kransje, dat ick vleghte.

 

Het Schaepjen teer gaet weyden door het gras,

 

't Herdertje wou hy by sijn Schaepje was.

[p. 261]

 

't Ruyghe Geytje teer,, Loopt vast heen en weer,

 

Klimt het spitse top

 

Van 't gheberght op,

 

't Loopt heen en weer deur alle hoecken:

 

Om sijn weder-paer te soecken.

 

Den Herder soet, met sijne Herderin

 

De lust voldoet, van sijn gewenschte Min

 

Legghen mondt,, in den morghen-stondt,

 

Als de Schaepjes gaen

 

Hare lust versaen

 

In de klaver-rijcke daelen,

 

Als de gulde Zon comt straelen.