Lezen doet je goed. Leerjaar 6a

[p. 120]

Les 30 De uitdaging van Atalanta

De oude Grieken kenden vele goden. Aphrodite, de godin van de liefde, werd geraadpleegd bij liefdesaangelegenheden.

H=Hippomenes Ao=Atalanta, vermomd als oude vrouw A=Atalanta

Ao: (Zachtjes tegen zichzelf.) Welke mooie jongeman komt daar aan? Ik doe mijn sluier voor mijn gezicht.

H: Goedemorgen moedertje, heeft u hulp nodig met het versjouwen van die tonnen wijn? Ze zien er behoorlijk zwaar uit. Zal ik een kar halen om ze voor u naar hun bestemming te brengen.

Ao: (Zachtjes tegen zichzelf.) Hulpvaardig is hij dus wel. (Tegen Hippomenes.) Maak je geen zorgen, mijn zoon, want dat doe ik wel even. (Atalanta tilt alle vier tonnen tegelijk op).

H: Ik loop met u mee, want ik zie dat we dezelfde kant opgaan.

Ao: (Zachtjes tegen zichzelf.) Hij schijnt niet erg snugger te zijn, want hij heeft niet eens door dat een oude vrouw geen vier tonnen wijn op kan tillen? (Tegen Hippomenes.) Waar moet jij zijn?

H: Mijn naam is Hippomenes. Mijn ouders vinden dat ik de leeftijd heb bereikt om te trouwen, maar ik had geen idee met wie. Toen bad ik tot de godin van de liefde, Aphrodite, en zij vertelde me dat ik met de heldin Atalanta moet trouwen. Zij woont hier op de berg.

Ao: Lieve hemel! Dat kan je liever laten! Atalanta wil geen man. Ze is de snelste mens op aarde. Alleen een man die haar met hardlopen kan verslaan mag met haar trouwen. Wie verliest, onthoofdt ze. Vele mannen hebben het leven gelaten.

H: Dat heb ik gehoord, maar kijk eens wat Aphrodite me heeft gegeven. (In zijn hemd is aan de binnenkant een zak genaaid waarin drie gouden appels zitten.)

Ao: Dat zijn mooie appels? Waarvoor zijn ze?

[p. 121]

H: Aphrodite zei dat alle vrouwen van goud houden. Ik moet ze tijdens de wedstrijd weggooien om Atalanta af te leiden.

Ao: Je ziet er knap en sterk uit en bent ook aardig. Elk ander meisje zou je graag willen. Wil je Atalanta alleen omdat de godin dat beveelt?

H: Aphrodite zei dat ik een vrouw nodig heb, die meer ziet dan de kracht en het knappe uiterlijk van een man. Atalanta kan dat.

Ao: Wat heeft Aphrodite je nog meer verteld over Atalanta?

[p. 122]

H: Niet veel. Kent u haar? Ik zou graag alles over haar willen weten.

Ao: We zijn toevallig buren. Atalanta's vader verlangde naar een zoon. Toen hij een dochter kreeg, liet hij de baby achter in de bergen. Een berin vond haar en zoogde haar met berenmelk. De beer werd later gedood door jagers. Ze namen haar mee en leerden haar praten en jagen. Ze werd een van de beste jagers. Ken je het verhaal van koning Oeneus?

H: Was hij niet vergeten de godin Artemis te vereren?

Ao: Als straf stuurde zij een reuzenzwijn om zijn land te terroriseren. Het vrat alle gewassen en viel mens en vee aan. Koning Oeneus heeft toen alle mannen opgeroepen om het zwijn te doden. De mannen lachten Atalanta uit toen ze ook mee wilde doen. Toch raakte haar pijl het zwijn als eerste. Ze worstelde met het zwijn en doodde hem.

H: Ze moet beresterk zijn.

Ao: Ja, en ze heeft een hekel aan mannen. Van koning Oeneus kreeg ze een huis, bedienden en een goede status. Sindsdien komen allerlei opdringerige mannen naar haar hand dingen. Atalanta wil ze het liefst een kopje kleiner maken, maar dat kan niet zomaar. Daarom bestaat die wedstrijd. Als je verliest, dan neemt Atalanta je hoofd!’

Inmiddels waren ze aangekomen bij het huis van de oude vrouw. Ze wees Hippomenes waar hij zich moest aanmelden voor de wedstrijd en verdween met haar vaten wijn. Hippomenes meldde zich aan en na een tijdje verscheen Atalanta.

H: Ze komt me bekend voor. Zou ik haar al eerder hebben ontmoet?

A: Wel dan Hippomenes. Je kent de regels. We rennen vijftien kilometer over het pad op de berg en als je wint, mag je met me trouwen. Verlies, en ik neem je hoofd. Wil je nog steeds?

H: Daarvoor ben ik hier. Laten we beginnen!

A: Begin maar te rennen. Ik haal je straks wel in.

H: Ik heb een aardige voorsprong, maar zie haar komen. Laat me de eerste gouden appel pakken.

[p. 123]

A: Nog even en ik heb je ingehaald. Zonde van je mooie hoofd, Hippomenes.

H: Kijk eens wat voor moois ik nog meer voor je heb. (Hij gooit de appel voor haar voeten.)

A: Die wil ik wel hebben om mijn schatten aan te vullen. (Atalanta pakt de appel op, gooit hem in de zak van haar bloes en rent verder.)

H: Het is tijd voor de volgende appel want ze komt weer dichtbij. Deze gooi ik naast het pad tussen de struiken.

A: Die appel glimt daar mooi tussen het groen naast het pad. Ik moet even stoppen om hem op te pakken.

H: De weg gaat bergopwaarts. Mijn benen kunnen niet harder, mijn hart bonkt als bezeten en het zweet druipt van mijn lijf.

A: Haha, hij doet echt zijn best om te winnen. Dat kan ik waarderen, maar ik ben nog lang niet op topsnelheid.

H: Ik voel haar adem in mijn nek. De laatste appel gooi ik in die boom.

A: Laat me maar even in de boom klimmen, dan kan Hippomenes zijn voorsprong weer vergroten. Eigenlijk heb ik zijn hoofd toch liever aan zijn lijf dan los ervan. (Atalanta zit op een tak en bewondert uitgebreid de appel.)

H: Huff, huff! Ik heb geen adem meer. Daar is de eindstreep, maar ik kan niet meer.

(Vlak voor de eindstreep valt Hippomenes op zijn knieën. Met zijn laatste krachten kruipt hij verder. Atalanta springt uit de boom en is binnen een seconde vlak achter Hippomenes. Bij de finish hebben zich tientallen juichende toeschouwers verzameld.)

A: Is die mooie man nog steeds niet over de finish?

H: Aphrodite, help me!

(Atalanta geeft Hippomenes een schop, waardoor hij over de eindstreep rolt.)

A: Gefeliciteerd, je hebt gewonnen en ook bedankt voor de appels.