Lezen doet je goed. Leerjaar 5b

[p. 18]

Les 5 Het nest uit

Het is een zonnige donderdagmiddag. Dat is wasdag bij Marisca thuis. Mama wast alle lakens en slopen. Daarna worden kleren gewassen. Marisca houdt van kleren ophangen.

In de garage zijn er zes waslijnen. Die zijn nog te hoog voor haar. Zij is pas acht jaar geworden. Mama heeft een speciaal rekje voor haar gekocht. Daaraan mag zij haar schoolkeren ophangen.

De garage heeft een stenen muur. In de muur zijn er openingen. Soms zit er een vogeltje in een opening.

‘Dag vogeltje’, zegt Marisca dan.

Onder het garagedak is een houten balk. Daarop hebben twee bruine vogels een nest gebouwd. Er moeten al eitjes in het nest zijn. Mama zegt dat ze broeden.

Elke dag kijkt Marisca naar de vogels. Ze wisselen elkaar af. Een blijft op het nest zitten.

De andere vliegt weg. Die komt terug met een worm. De vogel op het nest eet de worm op.

Na school loopt Marisca de garage in. De vogels staan op de nestrand.

Ze kijken met schuine kopjes in het nest. ‘Mama, wat doen ze?’, vraagt Marisca.

‘Ze kijken of de eitjes uitkomen’, antwoordt mama. Marisca gaat rustig in haar hangmat liggen. De vogels blijven in het nest kijken. Marisca valt in slaap. Na een uur gaan haar ogen langzaam open. Ze kijkt naar boven.

‘Piep piep’, hoort ze en glimlacht. De vogeltjes zijn uit het ei. Moeder en vader vogel gaan steeds wormpjes zoeken. Soms kiezen ze voor een kever of tor. Marisca ziet de kleintjes nog niet. Alleen als ze gevoerd worden, ziet ze snaveltjes. Boven de nestrand steken drie snavels uit. Ze staan wijd open. Moeder en vader vogel tjirpen naar elkaar.

Om de beurt voeren ze hun kroost.

Vrijdag is Marisca weer in de garage. Zij gaat haar middagdutje doen. In haar hangmat hoort ze iets ritselen. Een kleine lichtbruine gekko rent door de hangmat.

Hij stapt razendsnel het touw op.

[p. 19]

‘Ga weg’, roept Marisca.

De bruine vogel kijkt stiekem toe. Hij hopt op de balk onder het garagedak. Hij vliegt naar een opening in de muur. De gekko zit nog op het hangmattouw. De vogel vliegt naar hem toe. Hij pakt de gekko vlug met zijn snavel. Daarna vliegt hij naar het nest terug.

‘Bah’, zegt Marisca. ‘Mama, die vogels eten kamrawenkes!’, roept ze.

Mama staat bij het raam. Ze lacht om haar dochters reactie.

[p. 20]

Marisca besluit om de volgende dagen 's middags op bed te slapen. Daar kan ze ongestoord haar dutje doen. Af en toe piept ze door het raam. Van daaruit ziet ze niet alleen maar snaveltjes. Ook kopjes steken uit boven de nestrand. Drie paar oogjes gluren naar buiten. Het eten komt eraan. Eén vogeltje dringt zich steeds naar voren.

De grote vogel slaat hem over. Het kleinste snaveltje krijgt een worm.

‘O’, zegt Marisca. ‘Wat lief.’

De vogeltjes krijgen veren. Hun vacht wordt steeds dikker. Het vogeltje dat dringt, is de grootste. Die fladdert in het nest. Zijn vleugels zijn nog klein. Maar hij begint ze al te bewegen. Na een volle week ziet Marisca ze wachten.

Ze staan met zijn drieën op de nestrand.

‘Pas op dat je niet valt!’, roept Marisca. Ze kijken nieuwsgierig haar kant op. Ze zitten vol donzige veertjes. Mama en Marisca gaan samen kleren ophangen. In de garage ziet Marisca haar slippers. Die stonden vlak onder het nest. Ze was ze buiten vergeten.

Nu zitten ze vol vogelpoep. ‘Mama, kijk wat ze gedaan hebben!’, roept ze.

‘Mijn mooie roze slippers!’

Mama pakt de slippers op. ‘Maak je niet druk. Ik was ze wel voor je’, zegt ze.

‘Ik zet je hangmat ook even weg.’

Zondagmorgen bakken mama en Marisca pannenkoeken. Plotseling vliegt een donkere harige bol op Marisca. Van schrik springt ze opzij. Die bol is een kleine dikke vogel.

Hij leert vliegen. Hij belandt op de vloer. Bevend doet hij een poepje. Marisca's moeder loopt naar hem toe. Vader en moeder vogel zitten op het raam. Ze tjirpen hun kleintje toe.

Mama wil het vogeltje pakken. Ze steekt haar hand uit. Snel fladdert het weg en poept weer. Het gaat op de ijskast zitten. Beide grote vogels blijven tjirpen. Marisca en mama kijken toe. De kleine vogel gaat steeds rechter staan. Opeens spreidt hij zijn vleugels.

Hij vliegt naar het keukenraam. Daar staan beide ouders. Ze tjirpen totdat hij wegvliegt.

Eerst naar een boom, daarna de schutting op. Hij vliegt naar de schutting van de buren.

‘Ik kan hem niet meer zien’, zegt Marisca.

‘Ja’, zegt mama. ‘Hij is het nest uit.’