Lezen doet je goed. Leerjaar 5a

[p. 20]

Les 6 Bananenchips in de klas

R=Roos A=Amina J=juf M=mama T=tandarts

Het is pauze. Roos is dol op de lekkere bananenchips van mae. Ze koopt twee pakjes bij haar kraampje.

R: Hmm, dit is lekker.

(Roos loopt luid smakkend over het schoolerf. Haar vriendin, Amina, komt naar haar toelopen.)

A: Ey, Roosje, wat heb je? Bananenchips! Ik wil ook!

R: Neem, nò! A switi gevaarlijk!

(Samen smikkelen de meisjes een zak leeg tot ze de bel horen.)

R: Eeh man, we moeten weer naar de klas. Dan heb ik die andere zak chips niet eens kunnen eten.

A: Ja, maar nu is er geen tijd meer. Waarom heb je ook loro gekocht?

R: Loro? Twee? Omdat ik het al zó lang lust. Eén pakje is echt niet genoeg voor mij.

(Roos stopt snel het laatste stukje bananenchips in haar mond, terwijl ze Amina naar de klas volgt. Juf staat bij de deur.)

J: Roos, zet je chips weg? Iedereen op zijn plek! We gaan verder met het verhaal op bladzijde 19, ‘Het meisje dat steeds klaagde’. We gaan om de beurt lezen en daarna ga ik vragen stellen. Amina, jij begint.

A: Het meisje dat steeds klaagde. Karin was een meisje van negen dat altijd klaagde.

(Roos kijkt naar de chips, die uit de open lade van haar tafel steekt. Hij ruikt zo lekker. Ze wil even een stukje pakken. Juf kijkt niet. Snel buigt Roos zich voorover om het nietje van het zakje los te bijten.)

R: Auw!! (Roos schiet omhoog.)

J: Roos! (Iedereen kijkt naar Roos. Het pakje hangt aan haar mond, want het nietje zit vast in haar tandvlees.)

R: Ja, jufmm.

[p. 21]

[p. 22]

J: Deze kinderen hor, jullie geven me span ede. (De juf probeert het nietje los te maken.)

R: Aaauuuw!

(Roos trekt haar hoofd terug.)

J: Ik ga je moeder bellen. Je moet nú naar de tandarts. Daar kunnen ze het nietje wel verwijderen. Dat krijg je ervan als jullie dingen stiekem doen. Kijk in wat voor probleem je jezelf gezet hebt.

(Juf gaat naar het kantoor om te bellen. Mama is binnen enkele minuten op school.)

M: Mi gado meisje, wat heb je gedaan?

(Roos wordt steeds banger. Haar tandvlees is gezwollen, ze kan niet eens praten.)

J: Er zit een nietje vast in haar tandvlees. Ze moet snel naar de tandarts. Daar zullen ze wel kunnen helpen.

(Mama neemt Roos mee met de auto. Bij de tandarts mogen ze meteen naar binnen.)

T: Zo jongedame, wat heb jij daar aan je mond hangen? Is dat een nieuwe mode?

(Roos schudt wild met haar hoofd.)

M: Ze probeerde dat chipszakje open te maken met haar mond, maar het nietje bleef erin haken.

T: No span, dat halen we snel eruit. Mond wijd openhouden, hoor. Hoepla!

(Nog vóór ze tot drie kan tellen, heeft de tandarts het nietje met een tangetje verwijderd. Roos is opgelucht.)

R: Dank u wel! Dank u wel!

(Roos voelt aan haar mond.)

T: Alsjeblieft, hier heb je je chips. Ik weet niet of je ze nog lust, maar ze zijn nog goed.

M: Ik zal ze wel voor haar houden. Vandaag geen chips meer voor Roos. Ik ben blij dat u het nietje zo snel heeft kunnen weghalen, want ik was al bang dat het veel erger was. Dank u wel, hoor. En jij, pikin misi, morgen ga je juf ‘sorry’ zeggen.

En doe dit nooit meer!!

R: Ja, ma.