Lezen doet je goed. Leerjaar 5a

[p. 6]

Les 1 De nieuwe buren

‘Jaïr, kijk eens. Er is een verhuiswagen naast.’

Jaïra stoot haar tweelingbroer aan. Een grote truck met allerlei meubels in de open bak staat op straat. De motor van de truck bromt luid. Het is plotseling stil als de chauffeur hem uitmaakt.

De vorige buren zijn al een tijd geleden verhuisd. Het huis heeft vanaf toen leeggestaan.

De tweeling hoopt dat er ook kinderen van hun leeftijd naast komen wonen.

Ze staan achter de poort. Ze mogen van mama en papa niet zomaar op straat gaan. Nu komt ook mama kijken.

Ze zegt zachtjes: ‘Ik hoop dat ze aardige mensen zijn. Misschien hebben ze kinderen van jullie leeftijd. Dat zal leuk zijn voor jullie.’

Samen staan ze te kijken naar de verhuiswagen. Maar niemand stapt uit.

‘Laten we weer naar binnengaan’, zegt mama. ‘Het staat gek hoor, als we zo naar naast staan te gluren.’

Maar dan stopt er een auto naast de verhuiswagen. Een man en een vrouw stappen uit.

De man loopt het erf op en maakt met een sleutel de deur open. Hij wenkt de verhuizers om de spullen naar binnen te brengen. De mevrouw staat nog steeds naast de auto.

Ze kijkt rond. Dan ziet ze de kinderen en hun moeder staan. Ze loopt naar hen toe.

‘Mag ik even kennismaken’, zegt ze. ‘Ik ben jullie nieuwe buurvrouw. Ik heet Raisa Toren. We komen vandaag hier wonen.’

Moeder geeft de mevrouw een hand en zegt: ‘Ik heet Wanda Rozen. We zijn blij dat we weer buren krijgen. Dit zijn mijn kinderen, Jaïr en Jaïra.’

Ze geven de mevrouw een hand.

‘Jullie zijn een tweeling? Leuk, hoor.’

‘Heeft u kinderen, mevrouw?’

Mama schrikt en zegt: ‘Jaïra, dat kan je toch niet zo vragen?’

De mevrouw lacht en zegt tegen mama: ‘Ik kan begrijpen dat ze daar nieuwsgierig naar is.’

[p. 7]

[p. 8]

Tegen Jaïra zegt ze: ‘Ja hoor, ik heb er drie. Twee komen straks met hun opa.

Het is weekend. Dus ze kunnen mooi komen helpen schoonmaken.’

Dan vraagt Jaïr: ‘Heeft u ook een jongen?’

‘Ja hoor’, lacht de mevrouw. ‘Mijn kinderen heten Lothar, Tamara en Quincy.’

Ze houdt haar hoofd schuin en kijkt naar de tweeling.

‘Het lijkt me zo dat Lothar van jullie leeftijd is.’

‘Wij zijn 10 jaar’, zegt Jaïr.

‘Wat leuk’, zegt mevrouw Toren. ‘Lothar is 10 en Tamara is 9. Quincy is 4.

Die blijft vandaag bij oma.’

Daar komt ook de man aanlopen. Hij groet vrolijk en maakt kennis. ‘Ik heet Jona Toren.’

Mevrouw Toren vertelt hem dat hun kinderen buurvriendjes krijgen.

‘Dat wist ik al’, zegt hij lachend. ‘Voordat we het huis kochten, heb ik in de buurt rondgekeken. Ik zag kinderen spelen op het erf van de buren.’

Intussen staan veel mensen in de straat te kijken naar de verhuiswagen en de nieuwe buren. Ze groeten allemaal vriendelijk. Een paar roepen zelfs ‘Welkom!’

Dan stopt er nog een auto. Daar zitten Lothar, Tamara en hun opa in. Jaïra is plotseling een beetje verlegen. Mevrouw Toren roept: ‘Komen jullie kennismaken?’

Tamara en Lothar geven Jaïr en Jaïra een hand. Ze zijn ook een beetje verlegen.

Dan vraagt Tamara aan haar moeder: ‘Mag Jaïra mee naar binnen om naar mijn nieuwe kamer te kijken?’

‘Als haar moeder het goedvindt’, zegt mevrouw Toren.

Mama knikt. ‘Dan kan je helpen haar kamer te bezemen.’

‘Wat zullen wij doen?’, vraagt Jaïr aan Lothar.

‘Laten we het erf verkennen’, zegt hij.

Moeder gaat naar huis. Na een poosje komt ze terug met een grote kan ijskoude stroop. Buurman Toren lacht. ‘We gaan een goede tijd tegemoet in deze buurt.’