't Is vol van schatten hier...

[p. 93]

[Kleurenillustraties]

J. Kneppelhout. Foto: J. Albert.

P.A. de Génestet, ± 1870. Door Thérèse Schwartze of haar vader J.G. Schwartze.

Illustratie uit Kinderliederen (z.j.) van J.P. Heije.

J. van Lennep.

[p. 94]

A.L.G. Bosboom-Toussaint aan Elise van Calcar (1822-1904), schrijfster van spiritistische romans.

Lieve Elize! / Zoo mooi / teekenen als / Gij, kan ik / niet, ik moet / dus mijn toe- / -vlugt nemen / tot kunstjes / wil ik eenig- / -zins een alleraardigst / pennekunststuk beänt- / -woorden, en al zoudt / Gij mij ook uitlagchen / en zeggen ‘dat mijn / brief er uitziet als een / nieuwjaarsbrief aan / een erftante,’ toch /
[p.2] wil ik U het stoombootje / terugzenden, dat naar het / eiland komt om de pein / -zende dame te troosten / die met smachtend ver / -langen scheepjes ziet / wegzeilen, het stoom / -bootje brengt daarbij / den wensch over die / van ons allen uitgaat, / en zoo Gij naar's Hage reik / - halst, hier wordt / niet minder verlan- / gend naar U uitge / -zien. Zuster Betje / en a pris le goût, en / ik... Gij verbeeldt U dat / wij hier in het centrum / zijn van kunst en poësie / en wetenschap en /
[p.3] alles wat liefelyk is en / welluidt- maar of het / komt dat de Zuidwest / -binnencingel de buiten / ste omtrek is van den / cirkel en dus op den verst / mogelyken afstand / van het centrum, of / wel dat die schatten / zoo dun zyn als blad / goud en vervliegen / terwyl ze tot ons over / -waaijen - ik zal het niet / beslissen en waar 't aan / ligt - maar zeker is / het dat wij hier zeer / weinig te genieten krij / -gen van die kostelykhe- / -den waarnaar Gij smacht / en waarin Gij acht dat / wij zwemmen!! //
[p.4] och? geloof mij het is altyd / vetpot in een anders / schotel - hadden wij - myn / man en ik geen foyertje / op onze eigene hand / in ons eigen huis ter ver / -warming voor ons / kunstgevoel - wij waren / allang verkleumd en / van koude gestorven. / Neen waarlyk kom het / hier niet zoeken, als / Gij het niet in Uzelve / hebt, Litteraire pre- / -tensies zult Gij vinden / te over, maar of Gij aan / het would-be, genoeg / zoudt hebben?! Oef! zou / Potgieter zeggen, blyf op / Uw eiland - 't is er zoo / aardig. [...]

A.L.G. Bosboom-Toussaint. Gravure: D.J. Sluyter.

E.J. Potgieter was van 1838 tot 1840 redacteur van de almanak Tesselschade. ‘Mathilde’ (l.) is een gravure bij een gedicht van J.P. Heije. Op de titelpagina een staalgravure, voorstellende de Muiderkring met o.a. Maria Tesselschade (1584-1651) en P.C. Hooft (1581-1647).
Links: gravure door J.P. Lange naar R. Craeyvanger. Rechts: staalgravure door H.W. Couwenberg naar N. Pieneman.

Aandeel uit 1882 van H.J. Schimmel in de Koninklijke Vereeniging ‘Het Nederlandsch Tooneel’.

[p. 95]

Eerste versie van het handschrift van ‘'t Reuske van 't darp’, een Overbetuwsche vertelling van J.J. Cremer, afgerond op 2 november 1876, in gewijzigde vorm gepubliceerd in 1877.

[p.53] [...] En nou, op den mergen dat de / landbouwtoonstelling geopend wierd was smid Roelfsen meer as onrustig / gewêst. Veur de smeejerij het ie geen heufd gehad; doar mosten / de knechts 'et wark moar doen. En oan Dorus bedstee, doar / hét ie ook geen rust gevonden. 't Was hum ielkreis asof 't dooje ge / laat van zien Anneke genoade vroeg veur... den dief. / En dan; Thom het hum almee onrustig gemoakt. Wat Dorus / misdreef, zoo had ie gevleid, dat most de boas hum /
[p.54] moar kwietschelden, niewoar? 't Zou Dorus / nog ens den dood op 'et lief joagen as de smid / er van sprak. Dorus ongeluk was die iedele dern. / 't Zou niet kwoad wêzen, as de smid / kortweg 'en briefke schreef dat / Dorus van heur afzag umdat voader toch niet / zou toesloan. / En dan... van dat geld moar geen woord. / Moar smid Roelfsen het niks gesproken. Noe! Wat die Janna / betrof, doar zou wel geen sproak meer / van wêzen. Zoo'n wiefke zou 't jong (as God 'em / spoarde) zelf wel schrieven; moar, dat ie van dat geld, / van die doad, nooit meer sprêken zou... / Woar bemuujde die Thom zich mee? 't Was / goedheid, joawel, moar 't miek 'en mens bij zoo'n stoat korzeleurig. // Smid Roelfsen was arg onrustig gewêst. Ielkreis het ie op de / koekoek en op 't harlozie gekeken. Woarum? Vroeger het / ie gezeid dat ie / niet noar die toonstelling wou; die fratsen en neie kunsten, / 't was niks as verzuuking; - alevel, nou, nou mot ie dr uut. / De zurg veur den zieke kan ie veilig oan Hanne de dienstbooi vertrouwen. / Noar die Toonstelling? Nee - moar hie mot er op uut! / En éen van de ersten, die onder de kroonvlaggen noar / binnen goeng, 't was Roelfsen de smid. Of ie niet wou / gezien wêzen? / Althans; heelegoar is ie achterum geloopen en van / 't rumoer ien 't darp had ie weinig gezien; zelfs / niks van den oploop bij de / Roskam woar Tols de harbargier / -zooas geproat wier - 'en jonge kerl, die valsch / geld wou uutgeven, had noar buuten gesmeten. / En ien den achtersten / hoek van de / warktuugen, noast de schoap' / woar bijkans geen volk kwiem, doar was ie / verbleven totdat / Janna's voader hum 't bloed oan de kook brocht en noar veuren verjoeg. / Moar 'en klein bietje loater is Roelfsen alweer ien dien / achtersten hoek. Hie stoat bij 'en schoapshok / te kieken; alêvel -'t oog ziet geen schoap; 't gluurt op / zied, en toeft op 'en duustere steê. Doar, bij eggen / en ploegen en streujbrêkers, doar staaj nog de massiniekeurmeisters. Ze zin oan 't eind van heur / wark. - Roelfsen kiekt strak noar de schoap. / -Hie heurde gelach. - 'En schoap drejt zich um. / Zoo strak as smid Roelfsen hum oanziet. / Luuster 's, 't geproat kunj verstoan. / -’En onooglik dink’, zeit er éen. [...]

Eén van de vijfentwintig delen van de Litterarische Fantasien en Kritieken van Cd. Busken Huet.

Cd. Busken Huet. Kopie door Coen van Oven naar een origineel van Jozef Israëls.

J.J. Cremer. Foto: M. Verveer.

[p. 96]

Max Havelaar of de koffiveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappij. Dit is de omslag, met koffieplant, van de vijfde druk (1881), de laatste door Multatuli herziene druk.

Eerste druk (1851). De illustratie op de titelpagina is van de schrijver.

Gesigneerd portret van Multatuli met de tekst: ‘Men meent dat ik “opsta tegen alles”. Dat is de term. Och als men wist hoeveel dingen ik voor heilig houd.’

Londinias (1877), beschrijving in de trant van Homerus van een reis naar de Elgin Marbles in Londen door C. Vosmaer. De illustratie is van de schrijver.