Stiemer en Stalma

De expeditie der Boeglanders

Inderdaad had Stiemer het eerste schip der expeditie van de Boeglanders boven zijn hoofd zien varen. De vloot van de Boeglanders was samengesteld uit grote sterke schepen en er waren massa's mensen met wapens en allerlei vernuftige instrumenten aan boord. Dus de Boeglanders waren in het geheel niet bevreesd om recht op de Kraalbocht af te gaan en daar opgemerkt te worden door Grommeldor en zijn zaagkaaien. Zij waren zelfs in staat om al het koraal uit de Kraalbocht te breken en Stalma dan met een net te vangen. En voor Grommeldor en zijn

[p. 44]

zaagkaaien, zijn reuzenmosselen, zijn tandhaaien, zijn inktvissen en al het andere gebroed waren zij in het minst niet bang. Stiemer was geheel in de war door het plotseling verschijnen van een schip. Hij kon wel niet weten, dat dit een Boeglands schip was, maar het zou toch wel heel vreemd zijn, als het verschijnen van zo'n groot schip in deze buurt op een toeval berustte.

Er moest onmiddellijk iets gedaan worden, maar onmiddellijk was een woord, dat onbekend was in deze woestenij van koralen, waar iedere voetstap tijden in beslag nam. Stiemer begon te vermoeden, dat mogelijk andere ‘bevrijders’ van Stalma verschenen waren, en hij ging direct terug. Hij zou dan met de Corrie eerst een onderzoek kunnen instellen en kunnen zien, wat dit grote schip in de buurt te betekenen had. Na zeven uur moeizaam klimmen stond Stiemer weer op het strand van Zoönesië. In de verte lag de Corrie. Er stond een geweldige kring van alle mogelijke soorten dieren om het scheepje heen, die er alle meewarig en verschrikt uitzagen en sommige dieren schreeuwden af en toe luid. Daar was dus blijkbaar ook al iets gebeurd.