eindpunt van de evolutie, ook de planten zullen hebben uitgeroeid en de bloei op aarde.
Ik moest je dit eenvoudig even schrijven. Niet uit trots over mijn ‘ontdekking’, want die zal ik niet verder wereldkundig maken: het zou er mee gaan als met jullie publicatie van de vondst achter de stoomwals en niemand zou een vin verroeren.
Ik neem nog een laatste whisky en ga dan naar bed. Aan de wetenschap doe ik weinig meer. Poëzie is beter, vooral sedert ik vermoed dat de evolutie ooit heeft getwijfeld... Met mijn hartelijkste en meest vriendschappelijke gevoelens voor jullie allen,
t.a.t. Dront
Toen dr. Laeet, geneesheer directeur van het ziekenhuis in Eisted kort daarna een stuk grond kocht langs de nieuwe weg naar Fodd, dacht iedereen dat hij ging speculeren in grond. Toen hij er wat later een oersterk rasterhek omheen liet zetten, nam men aan dat hij andere bedoelingen had dan rijk te worden en vond men hem een zonderling. Had dat trouwens bij nader inzien altijd al gevonden.
Toen Hiske haar eindexamen had gedaan gaf hij haar de brief van Ruddell ten geschenke om mee te nemen naar L. nu ze daar biologie ging studeren. Ze las hem en begon midden in haar geluk over haar slagen te huilen.
Ze keek wanhopig in de snel vochtig wordende ogen van haar ouders, maar haar vader had geen troost als op de avond toen hij bij haar op het bed was gaan zitten en ze hem had verteld van het ‘deksel’ dat ze geopend had. Ze was nu een mens en begon aan haar eigen leven: met alles ervan, de dood en de bloei.