Het tweede dochters-speeltjen
(1988)–Abraham de Koning– Auteursrechtelijk beschermdDerde deeleerste uijtkomste.Idelheidt. H/hoovaerdije.
Ydelheidt.
Wat sal wijsheidt ons bedillen ?
D/daer wij willen
690[regelnummer]
Steets vol-brengen onsen lust,
En' in 's wereldts hof van dolen,
Onverholen,
Sien hoe lief haer ieder kust.
H/hoovaerdij.
Laetse loopen, licht geladen,
Om te raden
Tveracht hoopjen tot haer mael:
Want wij soeken 't banketteren,
En' 't horeren
In me vrouwens gulde sael.
IJdelheidt.
700[regelnummer]
Plant uw' groene meijen, aerdich,
Liefste, vaerdich,
Op 't vier-radich scheepjens boort:
En' uw' sachte zijde rocken
Wilt bevlocken
Met de roosjes, soo als 't hoort.
| |
[pagina 121]
| |
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot+
H/hoovaerdije
Laet uw' soete stemme quelen
Onder 't spelen
Van 't vereende snaren-spel.
Laet de bloemen niet verslensen,
710[regelnummer]
Om te wenschen
D/datmer ons me kroonen sel.
Ydelheidt.
'Tga hoe 't wil, wij sullen wesen,
Zonder vreesen,
Hier, in weelde, vrolijk, blij.
En' wij willen deuchde haten:
Ja niet praten,
D/dan van 's wereldts heerschappij.
Hoovaerdij.
Dat de wijsheidt met haer Moeder
Vrij maek' vroeder
720[regelnummer]
'T kalis-volkjen vande Vest':
Wij ter wijlen vlijtich sullen
'T sakjen vullen
Vol met goudt, dat is ons best.
Ydelheidt.
Onse eenige Princesse,
En' Matresse
Vrouw, Regente vanden Al
Sal ons beijder niet begeven,
Noch hier sneven,
'T sij s'en hoort haer swaren val.
H/hoovaerdije.
730[regelnummer]
Zij en sal geen weduw' sterven :
| |
[pagina 122]
| |
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot+Maer beërven,
Weeldich, sat, in overvloedt,
'T geen de Princen hier beslaven,
Met haer draven,
Om het aerdtsche rijke goedt.
Ydelheidt.
Laet de W/wijsheidt, met haer deuchden,
Vrij in vreuchden
Leven in haer hemels hof:
Wij en sullen 't sondich morssen
740[regelnummer]
Nier eer schorssen,
'T sij wij liggen in het stof.
| |
de verthooninge daer de wijsheidt haer Bancket houdt met de
kleijnste Schaer, waer onder gesongen wordt op de wijse, Schoon lief gij sijt
prijs weert alleen.
De tusschen-Spraken Schuijven driemael op, ende d'eerste
Spreekt.
Eerste mael.Siet hier Leer-gierich mensch de Hemel
wijsheidt heerlijk
De kleijnste minste schaer onthalen aen 't
Bancket:
Tweede
Tweede mael.Zij heeft hun 's levens broodt en' zielen
wijn geset,
Om eten aen haer disch en' drinken. O sijt
leerlijk
Eerste
Derde mael. Soo wie de Wijsheidt hoort ontstrik zich uijt het
net
[-*En'*] neem ha[*..*+]<e>*r*e nooding waer,
en' sij haer spijs'
begeerlijk.|
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Eerste.
Wel hem die dese Vrouw wil off'ren al zijn
jeuchdt!
| |
[pagina 123]
| |
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot+D/dewijl de gulde spreuk ons leert, De deuchdt verheucht;
750[regelnummer]
Z/zoo sal de waerde [d+]<D>euchdt, de
voester-vrouw, de wijsheidt
Voochdesse van ons' Z/ziel, ons leeren waer de prijs
leijt:
Niet om Z/zijn voor-hoofdt hier te cieren met het
goudt,
Het welk de broosche mensch in hooge waerde houdt;
Tweede.
Maer om den Lauwercrans, weerschijnend in sijn
glanssen,
Van dese Hemel-vrouw te krijgen, die wil
kranssen
D/de minnaers die haer mael, in zielen -honger
graech,
Met ijver soeken . O [-komt] mensch! komt en' blijft niet
traech.
D/de wereldt die vergaet, met al haer boose lusten :
"
Maer wie de wijsheidt mint, die sal in vrede rusten.
"
Eerste.
760[regelnummer]
In Godt is 't al. Gelooft, Hij is de wijsheidt
(Mensch!)
D/die u 't verborgen leert, ('t geen noodich is, na
wensch)
Van uw' verworven heijl en 't licht van uwe
sinnen.
Al mochtij schoon, ja meer dan, al de wereldt winnen
;
En' dat uw' siel besweek, verdorst't van 's Hemels wijn
En' van haer voedend' broodt: Ach! A/ach! wat zoud't dan zijn
?
Tweede.
Al is 't doch ijdelheidt der ijd'le ijdelheden.
Al is het sonde, 't geen men buijten wijsheidt dede.
Al is het vleesch als hooij en' als een veldtsche bloem
'T geen op zijn wijheidt, kracht, of heerlijkheidt stelt
roem:
770[regelnummer]
Maer wie in G/godt zich roemt en' wil de sonde dooden
;
D/die noodicht wijsheidt hier, of haere trouwe boden
.
Eerste.
Bemint de waerheidt eerst, en weest getrouw
altydt,
| |
[pagina 124]
| |
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot+En' in uw' wis beroep (ô mensch!) geduerich strijdt.
" D/de W/wereldt is gevelt, verduijstert is haer zonne:
" De wijsheidt, Godes Soon, die heeftse overwonnen,
En' noodicht uwe siel tot een bereijde spijs'.
777[regelnummer]
D/dus blijft vol-standich. Gaet en' werdt als
heden wijs.
Lang. 776 regelen
Ga naar voetnoot41. A. de Koning.
D/dit is 'tliedt der Wijsheidt op de stemme,
Schoon lief gij sijt prijs weerdt alleene.
Dit liedt heeft men niet connen vinden
Ga naar voetnoot42
|
|