Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
AuteursrechtvrijStemme: Den Hemel is meer waert, als d' Aerde: Of, Hoe legh ick hier in dees ellende, &c.1. WEl wijs bedachte Hemelingen,
Die spoedigh naer den Hemel reyst,
Tracht altijdt stercker door te dringen.
Door al u doen doch klaer bewijst:
Dat ghy door u geduurigh poogen
Iets, boven 't Aerdtsch, komt te beoogen.
2. Dat u gedachten hooger sweeven,
Dat u herts-tochten verder gaen:
Als d' Aerdtschen omtreck werdt beschreven,
Dat ghy naer meerder schats wilt staen,
Als in des ganschen Wereldts ronden
Van al d'Aertsch-vroeters wert gevonden.
3. Want wat's al't soecken? wat's al 't vinden
Daerom den Mensch sich soo verpijnt?
Al vond elck all' dat hy beminden,
Al was 't meer als de Son beschijnt.
Wat mocht al 't schaed'lick hebben baten,
Voor die 't doch schielijck moet verlaten?
4. Maer ach! wat mach den dagh doch helpen,
Voor die niet wil of niet kan sien?
Des win-lusts vloedt is niet te stelpen,
't En zy der wonderen geschien.
Elck schijnt de win-lust aengebooren,
Ia nergens liever van te hooren.
5. Soo gansch verhit, soo hert'lijck blijde
Sijn veel' op hoop van kleyn gewin,
Dat duysenden ter doodt toe te strijden
Om 't doel-wit van haer dwase min,
Soo 't moog'lijck waer die te bereycken,
| |
[pagina 105]
| |
Doch eer zy 't krijgen, laes beswijcken!
6. Die jachten, trachten, loopen, hijgen,
Ia schier nooyt rusten, dagh noch nacht.
Selfs on 't Ziels schaed'lijck te verkrijgen,
Met inspanningh van al haer kracht,
Als of die lieve, Aerdtsche dingen,
Wis waren: Godes Seegeningen.
7. Soo blijft den Mensch gehecht aen d'Aerde,
Geanckert aen vergulden schijn,
Haer soetst, haer liefst, haer hooghst van waerde
Is, vol en sat in't Aertsch te zijn.
Dit 's veel haer leven en verkiesen,
Schoon sy daer 't Hemels door verliesen.
8. Veel meenen als sy 't goudt bekomen,
Dat sy dan rijck zijn in der daedt,
En als sy dan van wellust droomen,
Dat haer groot geldt haer vryheydt laet;
Haer hert wel op te mogen halen,
Om soo de Wereldt in te dwalen.
9. De gout-klomp schijnt de Wet des Heeren,
Die hy wel eer ten recht-snoer gaf.
Nu vry'lijck om te mogen keeren:
Te maecken 't Evangely laf.
Als of Godts Wet geen Wet en waren,
Voor al die nu veel gelts vergaren.
10. Als of't gelt vryheyt quam te geven,
Dat elck naer sijn gewaende staet,
In pracht en overdaedt mocht leven,
Soo hem den Wereldtlingh voor gaet.
Gelijck men leyder klaer kan mercken,
Selfs in meest alle Christen Kercken.
11. Daer staet en aensien wert gepresen,
En volgens dien met kracht gesocht.
En ach! sulck overwoesten wesen
In 't hart der Kercken heeft gewrocht,
Dat Kerck en Weer'lt ten desen tijden,
Naeuw uyt malkaer zijn 't onderscheyden.
12. Men noemt der Kercken Dienaers Heeren,
| |
[pagina 106]
| |
Ach groot verval der Christenheydt!
Dit doet het aensien tollereeren,
Oock dat men voor de Wereldt pleyt.
Men speurt geen Ziels-bekommeringen,
In 't groote gros der Wereldlingen.
13. Ach! laes! wat helpt nu meer te Preecken,
Van smalle Wegh of enge Poort?
Terwijl veel Leeraers met de Leecken,
Langhs ruyme wegen wand'len voort.
Wee hen die sulcks graegh wilde stuyten,
Of Wereldt buyten Kerck wouw sluyten.
14. Veel'er doen en laten schijnt gesegent.
Veel zijn gerust en wel te vreen.
Soo langh de doodt haer niet bejegent
Soo gaen sy vroolijck Helwaerts heen.
Hoe kan den Satan 't hert berblinden,
Van alle Vleesch en Aertsch-gesinde?
15. Maer o die wijser zijt berade!
En recht verlicht zijt door Godts Geest,
Neemt scherpe acht op al uw' paden,
Ey siet en soeckt naer 't waerdighst meest.
Laet Godts geheylight Woordt en Wetten
U richt-snoer zijn, u palen setten.
16. Die wis wil gaen, dient wel te weten
't Groot onderscheyt des weghs altijdt,
Dat scheeldt soo veel 't is net gemeten,
Als d' Aerde van den Hemel leydt.
Dies dient, daer 't meest aen is gelegen,
Altijdt het alderswaerst te wegen.
17. Laet ons uyt Wereldtlingen leeren,
Oock sulcken fors en kracht te doen,
In onvermoeytheydt te hardeeren,
Naer meer verhoopte winst ons spoen.
't Zy over Zee, oft' door Woestijnen.
Om 't Hemels elck sich meest verpijnen.
18. Soo Wereldtlingen 't goudt waerdeeren,
Ia daer naer branden als een vier:
Soo hoeft men dat maer om te keeren,
En dencken: o! dat 's niet een sier
| |
[pagina 107]
| |
Ten aensien van mijn Godt en Koningh,
En zijn volmaeckte goude Wooningh.
19. Soo Wereltlingen vreught bedrijven
Door satheydt van vergifte Wijn,
Soo blijft verblijt, soo ghy meught blijven
By d' eeuwigh levens Heyl-fonteyn.
Daer sal de Ziel in wellust swemmen,
En 't pit der vreughde beter klemmen.
20. Soo Wereltlingen haer vermaecken,
In pronck-gewaet, of prachtigh Huys:
Soo moet ghy Hemelingh meer haecken,
Naer 't willigh dragen, van 't Heyl-kruys.
Op dat ghy, als 't Godt sal behagen,
Daer door des levens Kroon meught dragen.
21. Soo Wereldtlingen glorieeren
In haer te hoogh verheven staet:
Soo is 't recht Christelijck verneeren,
Een eere in veel hooger graedt.
De eer gewrocht door 't waer Geloove,
Gaet al des Wereldts eer te bove.
22. Soo Wereltlingen ter doodt strijden,
Om waer'lijck al te kleynen loon:
Soo wilt als Christus, willigh lijden,
Om meer als een Aertsch Konincks Kroon.
Ia alle Aerdtsche Koninckrijcken,
Sijn niet by 't Hemels te gelijcken.
23. Wel Hemelingen! weest dan blijde
Op al u wegen ter Woestijn.
Godts Eng'len sullen u geleyden,
U schildt-wacht, en beschermers zijn:
Dat ghy behouden met de Vroomen,
By Godt sult in den Hemel koomen.
24. En 't eeuwigh Haleluja singen,
Met alle Eng'len in Godts Rijck.
Wiens Ziel sal niet van vrreught opspringen,
In die victory eeuwighlijck.
Om voor den Throon te jubileeren.
Eeuwigh met Godt volmaeckt Regeeren.
EMANUEL Altijdt. |
|