Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
Auteursrechtvrij
[pagina 100]
| |
Toon: Te Mey als al de Vog'len singen.1. NAerdien men peerels, silver, goudt,
Sterck liefd en hoogh van waerden houdt.
Soo moet ick noch iets singen,
Van soeter soet, En beeter goedt
Als al die Aerdtsche dingen.
2. Van 't alderschoonste Hemels schoon,
Eens gouden Stadts en Peerel-kroon.
Waer van de Hemelingen
Maer staeltjens sien, Haer 't hart door dien
Van vreughde op doet springen.
3. Waer van de voorsmaeck 't vroom gemoedt
Veel soeter smaeckt, als Honingh doet:
Ia naer de doodt doet leven.
Daer elck die 't weet, En wel of eet,
Gansch gulde redens geven.
4. Daer eenen dagh, 't ziels heylrijck loon
Veel beter is, in s' Hemels Throon:
Als elders duysendt dagen.
O! die 't maer siet, En 't heyl geniet,
Moet hart naer 't Hemels jagen.
5. En of 't oock eenigh vrucht mocht doen,
Of eenigh hong'righ Zieltje voen,
Soo moet ick noch iets schrijven,
Om aen dees' stof, Tot Godes lof
En ons Ziels troost te blijven.
6. Hoe selfs een jonge Martelaer:
Een jonge Spruyt maer by d' acht Iaer
Gedacht aen 's Hemels saecken,
Scheen dagh en nacht, Met al sijn kracht
Naer 't Hemels heyl te haecken.
7. Ia hy wouw selfs geen Medecijn
Gebruycken, of 't most daerom zijn,
| |
[pagina 101]
| |
Om dies te eer te sterven.
Als of 't hem maer, Te doen en waer
Om 't Hemels stracks te erven.
8. Ia doen hy op zijn sterf-beth lagh,
En nauw'lijcks 't licht ter deegh meer sagh
Begeerde hy te Lesen.
Maer 't kost niet zijn, Sijn kracht was kleyn,
Dies riep hy neffens desen:
9. Haelt haestelijck een grooter Boeck,
Lees twee Corenthen vijf, en soeck
Van 't Hemels Huys hier boven.
Of hy daer al, Hoe jongh hy was
Wandelde door 't Geloove.
10. Hoe lijdtsaem was hy langen tijdt?
Hoe willigh, tot de doodt bereydt,
Sloegh hy zijn hande t' samen?
Als of hy riep: U wil geschie
Mijn lieven Vader, Amen.
11. Wanneer hy in zijn hooge noodt
Vast kampt en worstelt met de doodt
Soo riep hy: Vader, Vader.
Als Vader sprack, Soo riep hy strack:
Ick roep een ander Vader.
12. Nu leydt dat wormpje onder d'Aerdt.
Sijn suyver Zieltje hoogh van waert,
Hoe sal dat quinckeleeren?
Met d'Engeltjes, 't Groot erffenis
Verwachten van den Heere.
13. Hoe overtuych'lijck is 't? hoe soet
Als jonge Boompjes wel doorvoet
Volwasse Vruchten dragen?
Dat 's d' Hovenier, Heel groot pleysier,
En 's Vaders welbehagen.
14. Wat is 't een pronck-cieraet der Ieught:
Veel goude peereltjes van deught
Gestadigh te vertoonen?
Wie 't goet beooght, En wel naer pooght,
Sal 't Hemelrijck bewoonen.
| |
[pagina 102]
| |
15. Houdt Godt voor oogen en in 't hert,
Op dat ghy wijs en saligh werdt.
Wacht u voor alle sonden,
Soo werdt in tijdt, En eeuwigheydt,
Het soetst en 't best gevonden.
16. Leert van der Ieught 't wel leven dan,
Naerdien men nergens meerder kan
Door winnen, noch bekomen.
O die 't wel dee! Souw als een zee
Al 't Hemels Heyl toe stroomen.
EMANUEL Altijdt. |
|