Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe

[Tracht meer als ooyt, met hert en ziels begeeren]

Stemme: Psalm 103. Mijn Ziele wilt, &c.

1. TRacht meer als ooyt, met hert en ziels begeeren,
Wel levens-konst, de hooft-practijck te leeren,
Daer alle ware wijsen steedts naer staen:
Doch hoe geleerdt dat iemandt hier mocht wesen,
Soo moet hy om volleert te zijn in desen,
Soo langh hy leeft geduurigh Schoole gaen.

2. In 't Aertsch beslagh schijnt elcks verstandt te wercken,

Elck heeft zijn doel-wit en zijn oogenmercken
Daer hy op stard, 't zy wijsheydt, konst of winst.
Maer o! daer 't meeste heyl behaelt kon werden,
Schijnt niemandt schier van allen te volherden,
Ia 't alderswaerst weeght by de meeste 't minst.

3. En och! wie kan sich selven heel bevryen,

Van 't willigh woelen, slaven, draven lijen?
Van jachten, trachten naer 't kleyn Aerdtsche goedt?
Van haecken, hoopen, koopen, loopen, hijgen
Om porsy van het minder-deel te krijgen,
Met veel meer lust als men om 't Hemels doet.

4. 't Schijnt of het leven, 't lieven, 't sien en 't hooren,

[p. 59]

 

De will'ge win-lust elck is aengebooren,

 

Waer door den Aerdtsch-gesinden Mensch bestaet:

 

Sijn herts begeert op 't yd'le soo te leggen,

 

Dat niemant dat kan schrijven noch uyt seggen,

 

Hoe hoogh en laegh men om 't niet waerdigh gaet.

 

5. Elcks onvermoeyden yver kan men speuren.

 

In al wat leeft sijn meest die dwase keuren:

 

Dat men 't niet waerdigh Aertsch, voor 't Hemels kiest.

 

En och! wie sal die dwaesheydt reformeeren:

 

Dat Koopman, Krijghsman, Burger, Boeren, Heeren,

 

Niet graegh al 't Hemels voor het Aerdtsch verliest?

 

6. Rijckdom, vleeschlust, aensien der Menschen oogen,

 

Is meest elcks Godt. Ia al des Wereldts poogen,

 

Streckt derwaerts heen, als naer haer element.

 

Elck wil doch 't wild met d' ruwen Esau jagen,

 

Al sou men dat sich eeuwighlijck beklagen,

 

Met alle dwasen aen 't rampsaligh endt.

 

7. O! hoe kan 't Aerdtsch den Mensch soo sterck bewegen?

 

En wederom al 't Hemels daer in tegen,

 

Hoe is dat by meest al soo weynigh waert?

 

Daer nochtans 't Hemels in zijn minste graden,

 

Meer waerdigh is (om Zielen te versaden)

 

Als 't alderheerlickst van de gantsche Aerdt.

 

8. Alwijse Godt! leydt ons in uwe Schoolen,

 

Ontleert ons niet alleen al 't dwaeslijck dooien:

 

Maer leert ons, dat wy Leeraers mogen zijn,

 

Die door uw' Hemels wijsheydt seer uytlichten,

 

Om 't krom verdraeyt geslacht door deught te stichten

 

Uyt kracht uws Woordts, die suyv're Heyl-fonteyn.

 

9. Ey leert ons Heer! veel meer naer 't Hemels haecken,

 

Als eenigh Schepsel naer het Aertsch vermaecken.

 

Maeckt dat ons' hert door liefde tot u brandt.

 

Op dat wy veel' door 't deughde-vuur ontsteecken,

 

Om tot een heyligh Leven door te breecken,

 

Ter liefd' van 't eeuwigh zaligh Vaderlandt.

 

10. Foey Wereldt dan! met al 't vergift der sonden.

[p. 60]

 

Wie heeft u ooyt bestandigh goedt bevonden?

 

U schijn-goudt, is by 't licht maer klater-goudt.

 

U soet baert suer, u liefde baert Godts tooren.

 

Wie u naervolght moet eeuwigh gaen verlooren,

 

Rampzaligh al, wie op u gronden boudt.

 

11. O! hoe noodwendigh is dan elck 't recht waecken?

 

Om door al 't sicht'lijck nooyt verstrickt te raecken,

 

Dat ons die list'ge oude kromme slangh

 

Door 't seggen: soude, nooyt en mocht beliegen,

 

En ons met al de Wereldt soo bedriegen,

 

Tot onser eeuwigh Zielen ondergangh.

 

12. Ach! mocht het swaer gewicht der swaerste saken,

 

Elcks Hert en Zielen, recht beroerlijck maken.

 

Om als met duysendt oogen uyt te sien:

 

Naer al ons handel, en op al ons wegen,

 

Want daer is 't al, ja alles aen gelegen,

 

Aen 't deught betrachen, en al 't quaedt t' ontvlien.

 

13. Grondt-goede Godt! sterckt ons in 't waer Geloove,

 

Treckt ons steets op zielsuchtende naer booven,

 

Ontsluyt uw' Hemels deuren, meer en meer

 

Dat wy gewilligh al 't Aertsch mooy versaecken,

 

Om veyligh in den Hemel te geraecken.

 

Dwingh ons tot u te komen, lieve Heer!

 

14. Erkent ons, Heer! voor uw' Rijcks Erfgenamen.

 

Laet ons met u, hier en hier naer versamen.

 

En eenigh blijven in der eeuwigheydt,

 

In 't vreedigh Rijck, in 't Paradijs der vreughden,

 

't Welck ghy naer 't welbetrachten van de deughden,

 

Aen alle vroomen, gul hebt toegeseydt.

 

15. O Ziele! juyght met d'Eng'len Godt ter eeren.

 

Wilt door 't Geloof en d'Hoop daer staegh verkeeren:

 

Daer Godt present en tegenwoordigh is,

 

Daer 't Haleluja eeuwigh werdt gesongen,

 

Met onvermoeyde nieuwe Hemels tongen,

 

Daer 't al volmaeckt ja sonder weerga is.

EMANUEL Altijdt.